Báhnlini¦e

f -, -n чыгу́начная лі́нія

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Bándstraße

f -, -n канве́ерная лі́нія

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Dúrchschnittslini¦e

f -, -n лі́нія перасячэ́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Éisenbahnlini¦e

f -, -n чыгу́начная лі́нія

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Schlángenlini¦e

f -, -n хва́лістая лі́нія

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Schússlini¦e

f -, -n лі́нія стральбы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Vertéidigungslini¦e

f -, -n лі́нія абаро́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Schéidelini¦e

f -, -n дэмаркацы́йная лі́нія

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

borderline

[ˈbɔrdərlaɪn]

1.

n.

мяжа́ f.; лі́нія, яка́я разьдзяля́е; лі́нія падзе́лу

2.

adj.

1) на мяжы́, суме́жны

2) праме́жкавы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ры́са, -ы, мн. -ы, рыс, ж.

1. Вузкая паласа, лінія.

Правесці рысу.

Падвесці рысу пад чым-н. (таксама перан.: падвесці вынік, скончыць з якой-н. справай).

2. Лінія (існуючая ці ўяўная), якая раздзяляе што-н., рубеж.

Р. пад’ёму вады.

3. Уласцівасць, адметная адзнака, якасць.

Рысы характару.

Рысы новага чалавека.

4. мн. Тое, што і рысы твару.

Дарагія рысы.

◊

Рысы твару — абрысы, аблічча твару.

Прыгожыя рысы твару.

У агульных рысах — без падрабязнасцей.

|| памянш. ры́ска, -і, ДМ -ры́сцы, мн. -і, -сак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)