літало́гія

(ад літа- + -логія)

раздзел петраграфіі, які вывучае склад, будову і паходжанне асадачных горных парод.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

палінало́гія

(ад гр. poline = тонкі пыл + -логія)

раздзел батанікі, які вывучае пылок і споры раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэфлексало́гія

(ад рэфлекс + -логія)

кірунак у псіхалогіі, які разглядае ўсю псіхічную дзейнасць як сукупнасць рэфлексаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фанало́гія

(ад фана- + -логія)

1) раздзел мовазнаўства, які вывучае фанемы;

2) сістэма фанем у мове.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эсхатало́гія

(ад гр. eschatos = апошні + -логія)

сукупнасць рэлігійных уяўленняў пра канчатковы лёс свету і чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

этыяло́гія

(ад гр. aitia = прычына + -логія)

раздзел паталогіі, які вывучае прычыны і ўмовы ўзнікнення хвароб.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

анкало́гія

(ад гр. onkos = уздутасць + -логія)

раздзел медыцыны, які вывучае пухліны і распрацоўвае метады іх лячэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аэрало́гія

(ад аэра- + логія)

раздзел метэаралогіі, які вывучае фізічныя і дынамічныя працэсы ў высокіх слаях атмасферы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бібліяло́гія

(ад гр. biblion = кніга + -логія)

навука пра кнігу як з’яву культуры і прадмет вытворчасці; кнігазнаўства.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

біяло́гія

(ад бія- + -логія)

сукупнасць навук аб жывой прыродзе (падраздзяляецца на батаніку, заалогію, антрапалогію і мікрабіялогію).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)