загарну́цца сов.

1. (укутаться) заверну́ться;

2. закры́ться;

кні́га ~ну́лася — кни́га закры́лась;

3. (загнуться) заверну́ться;

~ну́ўся край ко́ўдры — заверну́лся край одея́ла;

4. (землёй) засы́паться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пярэ́дні в разн. знач. пере́дний;

п. ваго́н — пере́дний ваго́н;

~нія кане́чнасці — пере́дние коне́чности;

◊ на ~нім пла́не — на пере́днем пла́не;

п. край — пере́дний край

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загалі́ць, -галю́, -го́ліш, -го́ліць; -го́лены; зак., што (разм.).

Адкрыць якую-н. частку цела, падняўшы край вопраткі.

|| незак. заго́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. загалі́цца, -галю́ся, -го́лішся, -го́ліцца; незак. заго́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засялі́ць, -сялю́, -се́ліш, -се́ліць; -се́лены; зак., што.

Пасяліўшыся або пасяліўшы каго-н. дзе-н., заняць, насяліць цалкам.

Навасёлы засялілі край.

З. дом.

|| незак. засяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. засяле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бардзю́р

(фр. bordure, ад bord = край, мяжа)

1) шляк, які абрамляе край тканіны, шпалер і інш;

2) паласа дэкаратыўных раслін з боку плошчы, пляцоўкі, тратуара.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

безазёрны, ‑ая, ‑ае.

Пра край, мясцовасць, дзе няма азёраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абза́, ‑ы, ж.

Неабрэзаны край дошкі. Дошка з абзой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азёрны See(n)-;

азёрны край Séengebiet n -es, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

руб, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вузкі край або вузкі бок якога-н. прадмета.

Кладка цэглы рубам.

◊

Паставіць пытанне рубам — заявіць пра што-н. з усёй рашучасцю.

|| прым. ру́бавы, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узго́ркавы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і узгорысты. Полькі раздолля ты дорыш жыццю, Край мой узгоркавы, край мой лясны! Гілевіч. Паходня .. углядаўся ў маляўнічы ўзгоркавы краявід, крануты першымі подыхамі восені. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)