элі́та, -ы, ДМ -лі́це, ж., зб.
1. Лепшыя расліны, насенне або жывёлы, якія па сваіх якасцях найбольш прыдатныя для далейшага развядзення (спец.).
2. Прывілеяваныя вярхі грамадства або якой-н. яго часткі; вышэйшы клас.
Уваходзіць у эліту беларускага бізнесу.
3. Лепшыя прадстаўнікі грамадства.
Навуковая э.
|| прым. элі́тны, -ая, -ае (да 1 знач.) і эліта́рны, -ая, -ае (да 2 знач.).
Элітнае насенне.
Элітны рэстаран.
Элітарная культура.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
паразіта́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да паразіта (у 1 знач.). Паразітарная фауна. // Які выклікаецца паразітамі (пра захворванні). Паразітарныя захворванні.
2. Які мае дачыненне да паразіта (у 2 знач.); які з’яўляецца паразітам. Паразітарны клас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Вала́ць ’крычаць, гарланіць; зваць, клікаць на дапамогу; зваць у суд’ (Нас., КЭС). З польск. wołać ’тс’. Версія Насовіча аб паходжанні валаць ад «рову вала» (Нас., 64) з’яўляецца народна-этымалагічнай. Перанос націску во́лаць > вала́ць тлумачыцца ўключэннем дзеяслова ў клас дзеясловаў на ‑аць: крыча́ць, вярта́ць, маха́ць і пад. (Жураўскі, SOr, 1961, 40; Булыка, Запазыч., 67; Рудніцкі, 1, 464–465; Брукнер, 630).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
амфіліні́ды
(н.-лац. amphilinida)
клас плоскіх чарвей; паразіты рыб і чарапах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
аспідагастрэ́і
(н.-лац. aspidogastraea)
клас плоскіх чарвей; паразіты малюскаў, рыб, паўзуноў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
галату́рыі
(гр. holothuria)
клас марскіх беспазваночных жывёл тыпу ігласкурых; марскія агуркі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ксенатурбелі́ды
(н.-лац. xenotuibellida)
клас плоскіх чарвей; жывуць у Паўночным моры.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Klásse
f -, -n у розн. знач. клас; разра́д, катэго́рыя
in ~n éinteilen — класіфікава́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
economy [ɪˈkɒnəmi] n.
1. экано́мія; беражлі́васць, ашча́днасць, economy class турысты́чны/туры́сцкі клас;
We flew economy class. Мы ляцелі эканом-класам.
2. экано́міка; гаспада́рка;
the national economy наро́дная гаспада́рка (краіны)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
turystyczny
turystyczn|y
турыстычны;
biuro ~e — турыстычнае бюро (турбюро);
klasa ~a — турыстычны (эканамічны) клас
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)