Пярэ́спа ’каса, мыс; насыпная дарога праз балота’ (Стан.); параўн. укр. пере́спа ’пярэсып, земляны насып’, польск. przespa ’нешта перасыпанае’, балг. пре́спа ’сумёт’, макед. преспа ’тс’. Вытворнае ад сы́паць, з іншай прыстаўкай гл. вы́спа, на́спа і пад.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
queue
[kju:]
1.
n.
1) чарга́ f.
2) каса́ f. (з валасо́ў)
2.
v.i. (up)
стая́ць у чарзе́; стаць у чаргу́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
недада́ць сов., в разн. знач. недода́ть;
заво́д недада́ў тры́ццаць камба́йнаў — заво́д недо́дал три́дцать комба́йнов;
ка́са недадала́ дзве ты́сячы рублёў — ка́сса недодала́ две ты́сячи рубле́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
павыязджа́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.
1. Выехаць адкуль‑н. — пра ўсіх, многіх. Памешчыкі ў нас распрадалі маёнткі яшчэ да першай сусветнай вайны, павыязджалі ў горад. Карпюк.
2. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Разм. Высунуцца, выпасці — пра ўсё, многае. У .. [маці] расплялася з куклы каса і павыязджалі чорныя шпількі. Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сы́канне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. сыкаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. За адным, другім, трэцім махам каса як бы асвойталася з травою, з рукамі касца і ўжо не паказвала з травы носіка, а смачна, нават з нейкім сыканнем, уядалася ў гэтую падсаду і валіла роўны і прыгожы рад. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разви́тьсяI сов.
1. (раскрутиться) разві́цца, мног. паразвіва́цца, раскруці́цца, мног. параскру́чвацца;
2. (расплестись) распле́сціся, мног. парасплята́цца, разві́цца, мног. паразвіва́цца;
коса́ развила́сь каса́ распляла́ся (развіла́ся).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Fléchte
f -, -n
1) каса́ (з валасоў)
2) мед. ліша́й
3) бат. ліша́йнік
fréssende ~ — ваўча́нка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Каса́р ’касец’ (Сл. паўн.-зах.), укр. косарь, рус. косарь, чэш. kosaŕ ’каваль, які куе косы’, в.-луж. kosař ’тс’, польск. kosiarz ’касец’, балг. косар ’тс’, серб.-харв. ко́сар ’каваль, які куе косы’, славен. kosár ’тс’. Да каса з суфіксам ‑arь.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прыко́снік ’клінок для замацавання касы’, прыко́сься ’лучок, прылада да касы, калі косяць збожжа, каб скошанае зграбалася і клалася касой у адну кучу’ (Бяльк.). Да каса́ 2 (гл.), параўн. рус. варонеж. при́кос ’клінок для замацавання ляза касы на касільне’, при́косок ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
kasa
kas|a
ж. каса;
~a pancerna (ogniotrwała) — незгаральная шафа; сейф;
~a oszczędnościowa (oszczędności) — ашчадная каса;
stan ~y — касавая наяўнасць;
robić ~ę — даваць даход; мець касавы поспех (пра фільм, пьесу і да т.п.)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)