плацежаздо́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць пакрыць свае грашовыя абавязацельствы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абагача́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць абагачацца (пра карысныя выкапні).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канцэраге́ннасць, ‑і, ж.

Здольнасць выклікаць злаякасныя пухліны. Канцэрагеннасць рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мане́ўранасць, ‑і, ж.

Здольнасць манеўраваць. Манеўранасць камбайна. Манеўранасць войск.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загара́льнасць, ‑і, ж.

Здольнасць загарацца, успыхваць полымем. Загаральнасць паліва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самазагарто́ўвацца, ‑аецца; незак.

Мець здольнасць да самазагартоўвання; падвяргацца самазагартоўванню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаўзгара́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць да самаўзгарання. Самаўзгаральнасць торфу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

святлоадчува́нне, ‑я, н.

Здольнасць успрымаць святло, рэагаваць на святло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

солеўсто́йлівасць, ‑і, ж.

Здольнасць (расліны) расці на засоленых глебах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

унуша́льнасць, ‑і, ж.

Здольнасць утрымаць унушэнне, успрымальнасць да ўнушэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)