адключы́цца, -ключу́ся, -клю́чышся, -клю́чыцца; зак.
1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Перастаць дзейнічаць у выніку раз’яднання з агульнай сістэмай.
Прыбор адключыўся аўтаматычна.
2. перан. Адарвацца ад каго-, чаго-н., пакінуць ранейшы занятак, супакоіцца.
А. ад бурнага жыцця.
|| незак. адключа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
zatrudnienie
н.
1. праца; занятак;
stałe zatrudnienie — сталая праца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
biznes, ~u
м.
1. бізнес;
2. разм. занятак, справа
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
інжыне́рства, ‑а, н.
1. Прафесія, занятак інжынера. Лоўгач прыйшоў дахаты і ўрачыста абвясціў Зосі: — Канец інжынерству, Зосечка. Савіцкі.
2. зб. Разм. Інжынеры.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
junkie, junky [ˈdʒʌŋki] n.
1. infml наркама́н
2. joc. той, хто захапля́ецца і тра́ціць шмат ча́су на які́-н. несур’ёзны заня́так
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
walk of life [ˌwɔ:kəvˈlaɪf] n. заня́так, сфе́ра дзе́йнасці; жыццёвы шлях; грама́дскае стано́вішча;
from every walk of life з усі́х ко́лаў грама́дства
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
важдані́на, ‑ы, ж.
Разм. Занятак, які патрабуе многа часу, увагі; турбота. // Пустая трата часу. Усё рабілася без лішняй важданіны, хутка і акуратна. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раме́сніцтва, ‑а, н.
1. Занятак рамяством, саматужнай работай.
2. перан. Работа без творчай ініцыятывы, па ўстаноўленаму шаблону. Мастак — паняцце, якое выключае рамесніцтва. «Полымя».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стальма́ства, ‑а, н.
Разм. Рамяство, занятак стальмаха. Можа б ён [Стальмаховіч] і лепш выйграў, каб толькі стальмаствам заняўся, але што ж, зямля цягне. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Канча́так ’канец, заканчэнне’ (Гарэц.), канчатка ’тс’ (Яруш.). Беларускае. Суф. ‑ат‑ак (‑ат‑ка) як у занятак (гл.). Параўн. канчаткі ’кавалак палатна з канцамі асновы, якім карыстаюцца пры датыканні красён’ (астр., Сл. паўн.-зах.). Да канец (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)