krawcowa

ж.

1. краўчыха, швачка;

2. жонка краўца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wujenka

ж. цётка (жонка дзядзькі або матчынага брата)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

цётка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Бацькава або матчына сястра; жонка дзядзькі.

2. Жанчына наогул (часцей пажылая; разм.).

|| ласк. цётачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. і цётухна, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

|| прым. цётчын, -а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

каза́чка ж Kosákin f -, -nen; Kosákenfrau f -, -en (жонка казака); Kosákenmädchen n -s, - (дзяўчына-казачка)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

лэ́дзі,

Даўней — тытул англійскай каралевы. // Жонка лорда, а таксама замужняя жанчына ў арыстакратычным асяроддзі Англіі.

[Англ. lady.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Fráu

f -, -n

1) жанчы́на

2) жо́нка

3) па́ні, спада́рыня, фрау

gnädige ~ — васпа́ні

die ~ des Háuses — гаспады́ня до́ма

Íhre Frau Gemáhlin — Ва́ша жо́нка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

predecease [ˌpri:dɪˈsi:s] v. law паме́рці ране́й (за каго-н.);

John’s wife predeceased him. Жонка Джона памерла раней за яго.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

імператры́ца, ‑ы, ж.

1. Вышэйшы тытул манархіні (царыцы). // Асоба, якая мае гэты тытул.

2. Жонка імператара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

купчы́ха, ‑і, ДМ ‑чысе, ж.

Разм.

1. Жонка купца.

2. Жанчына, дзяўчына з купецкага саслоўя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасла́нніца, ‑ы, ж.

1. Жонка пасланніка (у 1 знач.).

2. Жан. да пасланнік (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)