glichen

*

1.

vt выраўно́ўваць, ураўно́ўваць

2.

vi (D) быць падо́бным (да каго-н.)

das gleicht ihm ganz — гэ́та якра́з падо́бна на яго́, гэ́та характэ́рна для яго́

sie ~ einnder wie Tag und Nacht — яны́ як зямля́ i не́ба, яны́ по́ўная проціле́гласць адзі́н друго́му

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

развіта́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак., з кім-чым і без дап.

Абмяняцца развітальнымі словамі, націснуць адзін другому рукі і пад. пры расставанні. Не даходзячы трохі да сяла, прыяцелі развіталіся. Колас. Андрэй, Плаха і Габрусь развіталіся з усімі за рукі, падзякавалі гаспадыні за пачостку і выйшлі з хаты. Гартны. // перан. Расстацца з чым‑н., пакінуць што‑н. надоўга, назаўсёды. Хоць даўно развітаўся са службай марской і ў цывільным хаджу гарнітуры, — горад мой! — уяўляю цябе я парой караблём, што адольвае буры. А. Вольскі. [Лейтэнант:] — Вось каб усе так дзейнічалі, з парушэннямі можна было б развітацца. Корбан.

•••

Развітацца з жыццём (з белым светам) — памерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Qui comes est stulti, sibi saepe fit ipse labori

Хто з’яўляецца сябрам дурня, той часта сам сабе шкодзіць.

Кто является приятелем глупца, тот часто сам себе вредит.

бел. Розуму не набярэшся, калі з дурнем павядзешся. 3 дурнем займіся, то і сам дурнем застанешся.

рус. Свяжись с дураком, сам дурак будешь. С дураком по неволе согрешишь. Не бойся врага умного, бойся друга глупого. Дурак, кто с дураком свяжется. От дурака добра не жди.

фр. Sot ami c’est un ennemi (Глупый друг ‒ это враг).

англ. One fool makes many (Один дурак плодит многих).

нем. Ein beschränkter Freund macht einem mehr Verdruß als ein kluger Feind (Ограниченный друг доставляет другому больше неприятностей, чем умный враг).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

Felix criminibus nullus erit diu

Ніхто не будзе доўга шчаслівы злачынствам.

Никто не будет долго счастлив преступлением.

бел. На чужым горы шчасце не пабудуеш.

рус. Лихо тому, кто неправду творит кому. Ищи себе при были, а другому не желай гибели. Неправедно нажитое боком вылезет.

фр. Bien mal acquis ne profite pas (Добро, добытое нечестным путём, не приносит пользы).

англ. Ill gotten goods seldom prosper (Неправедно нажитое добро редко идёт на пользу).

нем. Böser Gewinn fährt bald dahin (Злая добыча скоро уплывает). Ein ungerechter Pfennig frißt zehn andere (Один несправедливый грош пожирает десять других). Fremdes Gut tut nicht gut (Чужое добро не впрок). Unrecht Gut gedeiht nicht (Неправедно нажитое добро не идёт на пользу).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

раздушы́ць, ‑душу, ‑душыш, ‑душыць; зак., каго-што.

1. Сціснуўшы, націснуўшы, змяць, расплюшчыць. [Алесь], не аглядаючыся, пасунуўся ад нас, неяк усё націскаючы на правую нагу, нібы пад яе трапляла што і ён мусіць яго раздушыць, прыціснуць. Адамчык. Але вось бяда — як яго [вужынае яйка] несці, каб не раздушыць. Ваданосаў. // Націснуўшы, задушыць (пра насякомых). [Ціхан] ляпнуў сябе далоняй па шчацэ і раздушыў пчалу. Дуброўскі.

2. Прыціснуўшы чым‑н. цяжкім, душачы, забіць або скалечыць. Людзі, якія бачылі нашу сустрэчу, аж кінуліся да нас. Можа, баяліся, што я раздушу старую ў абдымках. Сабаленка. / у безас. ужыв. — Ну, аднаго чалавека засыпала зусім, але нічога, адкапалі мяккі пясок. Другому паламала рэбры, раздушыла грудзі. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разміну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.

1. Ідучы адзін другому насустрач, не сустрэцца; разысціся. Каб не размінуцца з Янкам, Лабановіч рашыў зайсці на яго ранейшую кватэру. Колас. А Жэня магла б і размінуцца з калонай, не заўважыць чалавека ў цывільным. Кулакоўскі.

2. Разысціся пры сустрэчы, не дакрануўшыся адзін да другога; не зачапіўшы адзін другога. — Пане Сурвіла, — сказаў вусаты шляхціц, — падайцеся крыху набок, і мы пройдзем паўз вас, размінёмся. Чорны. Сцежачка вузкая, як толькі дваім размінуцца, бо ідзе яна праз саўгасныя пасевы. Кулакоўскі. // Прайсці міма, не прыпыняючыся адзін каля другога. Глянулі [падпольшчыца і Клумаў] адзін на аднаго, ён пазнаў яе, не гледзячы на «маскарад», кіўнулі адзін аднаму — і размінуліся. Ус.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

In nullum avarus bonus est, in se pessimus

Прагны/скупы для ўсіх благі, для сябе ж горш за ўсё/самы дрэнны.

Жадный/скупой для всех плох, для себя же хуже всех/самый плохой.

бел. Сабака на сене ляжыць: ні сам не есць, ні другім не дае. І сам не гам, і другому не дам. Горка з’есці і шкала кінуць.

рус. Скряге деньги что собаке сено: и сам не ест и другим не дает. Жадный сам себе покою не даёт.

фр. N’en mange pas et n’en donne pas не ест, и не даёт).

англ. Gluttony kills more than sword (Жадность губит сильнее, чем меч).

нем. Er liegt auf seinem Geld wie der Hund auf dem Heu (Он лежит на своих деньгах, как собака на сене).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

serve [sɜ:v] v.

1. служы́ць;

serve as (a) gardener служы́ць садо́ўнікам;

serve in the аrmy служы́ць у а́рміі;

if my memory serves me right калі́ мяне́ не падво́дзіць па́мяць

2. падава́ць на стол;

serve dinner падава́ць абе́д

3. абслуго́ўваць (пакупнікоў)

4. быць прыда́тным, задавальня́ць;

This room can serve for/as a study. Гэты пакой можа служыць кабінетам.

5. sport падава́ць мяч (у тэнісе, валейболе)

it serves you right так табе́ i трэ́ба;

serve two masters і таму́, і друго́му

serve out [ˌsɜ:vˈaʊt] phr. v.

1. раздава́ць

2. infml адпла́чваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нейтра́льны

(лац. neutralis = які не належыць ні таму, ні другому)

1) які не прымыкае ні да аднаго з дзеючых бакоў; які паводле міжнароднай дагаваронасці вольны ад ваенных дзеянняў, ад размяшчэння войск (напр. н-ая дзяржава, н-ыя воды);

2) які не мае выразных адзнак, не аказвае ні карыснага, ні шкоднага ўздзеяння (напр. н. пах, н. раствор);

3) фіз. які не нясе ні адмоўнага, ні дадатнага зараду (напр. н. мезон).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перапіса́ць, ‑пішу, ‑пішаш, ‑піша; зак.

1. што. Напісаць якое‑н. слова, тэкст нанава, яшчэ раз. Перапісаць рукапіс. Перапісаць сачыненне. // Зрабіць копію з якога‑н. тэксту; спісаць. Перапісаць верш з кнігі ў альбом. // Перапрацаваўшы, напісаць нанава, інакш. Ён [А. Маўзон] фактычна перапісаў усю п’есу, у выніку чаго ўдасканаліўся не толькі вобраз Заслонава, але і вобразы яго бліжэйшых паплечнікаў і сяброў. Рамановіч.

2. каго-што. Скласці спіс, рэестр каго‑, чаго‑н.; запісаць усіх, многіх або ўсё, многае. Перапісаць прысутныя. Перапісаць інвентар.

3. што. Аформіць, перааформіць дакумент на перадачу або перавод чаго‑н. каму‑н. другому. Перапісаць маёмасць на сына. □ [Пятро:] — Цікава, ці перапісаў стары дом на Васіля? Даніленка.

4. чаго. Напісаць многа або многім. Упершыню за два гады сказаў [пра каханне], хоць пісем перапісалі, хоць паперы звялі мы — вазы! Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)