скіда́ць несов.

1. (с чего-л.) сбра́сывать, ски́дывать;

2. (в одно место) ски́дывать;

3. (одежду и т.п.) сбра́сывать, ски́дывать, снима́ть;

4. (о цене) сбавля́ть, сбра́сывать, ски́дывать;

5. (собирать деньги) скла́дываться;

6. разг. (лишать власти) сбра́сывать, сверга́ть, низверга́ть, низлага́ть, сва́ливать;

7. разг. (отстранять) увольня́ть, снима́ть;

8. (на счётах) сбра́сывать;

9. разг. (рожать преждевременно) выки́дывать, ски́дывать;

10. (в карточной игре) сбра́сывать, ски́дывать;

1, 3-10 см. скі́нуць 1-9

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скарб (род. ска́рбу) м.

1. сокро́вище ср.; (предмет высокой ценности — ещё) драгоце́нность ж.;

ска́рбы не́траў — сокро́вища недр;

ска́рбы сусве́тнай культу́ры — сокро́вища мирово́й культу́ры;

2. состоя́ние ср.; иму́щество ср.;

набы́ць с. — приобрести́ состоя́ние (иму́щество);

3. прям., перен. клад;

знайсці́ с. — найти́ клад;

хло́пец — про́ста с. — па́рень — про́сто клад;

4. только ед., разг. (мелкое имущество) пожи́тки мн.; скарб;

ха́тні с. — дома́шние пожи́тки; дома́шний скарб;

5. уст. (имущество, деньги) казна́ ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сплы́сці сов.

1. сплыть;

кла́дка ~ла́ ў час паво́дкі — мостки́ сплы́ли во вре́мя полово́дья;

2. прям., перен. уплы́ть;

ло́дка ~ла́ — ло́дка уплыла́;

маладо́сць даўно́а́ — мо́лодость давно́ уплыла́;

гро́шы ~лі́ за адзі́н дзеньде́ньги уплы́ли за оди́н день;

3. (о жидкостях) стечь;

ка́пля чарні́ла ~ла́ з пяра́ — ка́пля черни́л стекла́ с пера́;

4. (кровью) исте́чь, изойти́;

с. з вадо́ю — уплы́ть с водо́й;

было́ ды ~ло́погов. бы́ло да сплы́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стра́ціць сов.

1. (каго, што) лиши́ться (кого, чего); потеря́ть, утра́тить; (достоинство, авторитет — ещё) урони́ть;

с. ся́бра — лиши́ться (потеря́ть, утра́тить) дру́га;

с. пава́гу — лиши́ться уваже́ния; потеря́ть (утра́тить) уваже́ние;

с. го́лас — потеря́ть го́лос;

с. надзе́ю — потеря́ть наде́жду;

с. аўтарытэ́т — урони́ть авторите́т;

2. потра́тить, истра́тить; израсхо́довать;

с. гро́шы — потра́тить (истра́тить) де́ньги;

3. обл. (умертвить плод) вы́травить;

с. галаву́ — потеря́ть го́лову;

с. ро́зум — потеря́ть рассу́док;

с. ла́ску — потеря́ть расположе́ние; впасть в неми́лость;

с. прыто́мнасць — потеря́ть созна́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подбира́ть несов.

1. падбіра́ць; (собирать) збіра́ць; (поднимать) падыма́ць, падніма́ць;

подбира́ть бро́шенное падбіра́ць кі́нутае;

подбира́ть коло́сья падбіра́ць (збіра́ць) каласы́;

подбира́ть рассы́панные по́ полу де́ньги падбіра́ць (збіра́ць, падыма́ць, падніма́ць) рассы́паныя па падло́зе гро́шы;

2. (подворачивать) падгіна́ць, падбіра́ць, падыма́ць, падніма́ць; (ноги) падку́рчваць;

подбира́ть подо́л падбіра́ць (падыма́ць, падніма́ць) падо́л;

3. (отбирать, находить подходящее) падбіра́ць;

подбира́ть люде́й в аппара́т падбіра́ць людзе́й у апара́т;

подбира́ть моти́в на роя́ле падбіра́ць маты́ў на рая́лі;

подбира́ть под цвет падбіра́ць пад ко́лер;

подбира́ть ключ падбіра́ць ключ;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уплы́ть сов.

1. паплы́сці, паплы́ць; (выплыть) вы́плысці, вы́плыць; (отплыть) адплы́сці, адплы́ць; (сплыть) сплы́сці, сплыць, мног. пасплыва́ць; (заплыть) заплы́сці, заплы́ць;

парохо́д уплы́л ра́но у́тром парахо́д адплы́ў ра́ніцай;

плове́ц уплы́л в мо́ре плыве́ц паплы́ў (заплы́ў) у мо́ра;

2. перен. (пройти, миновать), разг. прайсці́, міну́ць; сплы́сці, сплыць, мног. пасплыва́ць;

нема́ло вре́мени уплы́ло с тех пор няма́ла ча́су прайшло́ (міну́ла) з той пары́;

3. перен. (исчезнуть, израсходоваться), разг. сплы́сці, сплыць, зні́кнуць;

де́ньги уплы́ли в один день гро́шы сплылі́ за адзі́н дзень.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

су́нуць I сов.

1. в разн. знач. су́нуть;

с. со́ску ў рот — су́нуть со́ску в рот;

с. пале́на ў аго́нь — су́нуть поле́но в ого́нь;

с. гро́шы — су́нуть деньги;

2. разг. (с раздражением показать) ткнуть;

су́нуў яму́ пасве́дчанне пад нос — ткнул ему́ удостовере́ние под нос;

3. разг. пырну́ть;

су́нуў нажо́м у бок — пырну́л ножо́м в бок

су́нуць II несов. (перемещать) дви́гать;

не сунь но́са ў чужо́е про́сапосл. не суй но́са в чужо́е про́со; всяк сверчо́к знай свой шесто́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кида́ть несов., в разн. знач. кі́даць;

кида́ть у́голь в то́пки кі́даць ву́галь у то́пкі;

рефле́кторы кида́ли в лицо́ пото́ки я́ркого све́та рэфле́ктары кі́далі ў твар пато́кі я́ркага святла́;

кида́ть су́мку на дива́н кі́даць су́мку на кана́пу;

меня́ кида́ет в жар безл. мяне́ кі́дае ў гара́чку;

кида́ть дете́й без присмо́тра кі́даць дзяце́й без нагля́ду;

кида́ть но́вые подкрепле́ния воен. кі́даць но́выя падмацава́нні;

кида́ть жре́бий кі́даць жэ́рабя;

кида́ть де́ньги на ве́тер кі́даць гро́шы на ве́цер;

кида́ть ка́мешки в (чей) огоро́д кі́даць каме́ньчыкі ў агаро́д (чый);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

посади́ть сов.

1. в разн. знач. пасадзі́ць;

посади́ть де́рево пасадзі́ць дрэ́ва;

посади́ть на дива́н пасадзі́ць на кана́пу;

посади́ть на скамью́ подсуди́мых пасадзі́ць на ла́ву падсу́дных;

посади́ть председа́телем пасадзі́ць старшынёй;

посади́ть на дие́ту пасадзі́ць на дые́ту;

посади́ть на экза́мене пасадзі́ць на экза́мене;

посади́ть кля́ксу пасадзі́ць кля́ксу;

посади́ть хлеб в печь пасадзі́ць хлеб у печ;

2. (затратить, вложить) прост., уст. усадзі́ць;

посади́ть все де́ньги во что́-л. усадзі́ць усе́ гро́шы ў што-не́будзь;

посади́ть в кало́шу пасадзі́ць у гало́ш; см. сади́ть, сажа́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

теря́ть несов., в разн. знач. тра́ціць; (преимущественно о конкретных предметах) губля́ць;

теря́ть де́ньги губля́ць гро́шы;

теря́ть влия́ние тра́ціць уплы́ў;

теря́ть терпе́ние тра́ціць цярплі́васць (цярпе́нне);

теря́ть си́лу тра́ціць сі́лу;

теря́ть в ве́се тра́ціць у вазе́;

теря́ть вре́мя тра́ціць час;

я на э́том мно́го теря́ю я на гэ́тым шмат тра́чу;

не́чего теря́ть няма́ чаго́ тра́ціць (губля́ць);

теря́ть го́лову губля́ць галаву́;

теря́ть из ви́ду а) губля́ць з вачэ́й; б) (упускать) выпуска́ць з-пад ува́гі;

теря́ть по́чву под нога́ми тра́ціць (губля́ць) гле́бу пад нага́мі; см. потеря́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)