карчакава́ты, -ая, -ае.

1. 3 вялікай колькасцю карчоў; карчысты (разм.).

Карчакаватая дарога.

2. Пра чалавека, яго постаць: каржакаваты (разм.).

Тоўсты, к. дзядзька сядзеў на ганку.

|| наз. карчакава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аб’е́здка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. гл. аб’ездзіць.

2. Дарога, па якой можна аб’ехаць якую-н. перашкоду.

Сцежак і аб’ездак было ў той мясцовасці многа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

serpentine [ˈsɜ:pəntaɪn] adj. lit. зві́лісты, пакруча́сты, змеепадо́бны;

a serpentine road зві́лістая даро́га

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бальша́к, ‑а, м.

Вялікая (у адрозненне ад прасёлачнай) дарога; шлях. [Рыгор] спыніўся прыкладна за кіламетр ад вёскі, там, дзе ад бальшака адгаліноўваецца палявая дарога на Бугры. М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

corduroy road

даро́га, вы́машчаная бярве́ньнем

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dirt road

грунтава́я, небрукава́ная даро́га

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

by-road

[ˈbaɪroʊd]

n.

бо́чная даро́га

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

маланае́зджаны, ‑ая, ‑ае.

Па якім мала ездзілі. Маланаезджаная дарога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рака́дны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Паралельны лініі фронту. Ракадная дарога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

thoroughfare

[ˈӨɜ:roʊfer]

n.

1) прахо́д, прае́зд -у m., прае́зная даро́га

2) гало́ўная даро́га або́ аўтастра́да

•

- no thoroughfare

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)