перава́л, у, м.

1. гл. пераваліць.

2. мн. -ы, -аў. Найбольш нізкае месца ў горным хрыбце, даступнае для пераходу, дарога цераз такое месца.

Турысты прайшлі небяспечны п.

|| прым. перава́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

orbital [ˈɔ:bɪtl] adj. арбіта́льны; які́ рухаецца па арбі́це;

an orbital road кальцава́я даро́га

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

switchback [ˈswɪtʃbæk] n.

1. крута́я даро́га (асабліва ў гарах)

2. амерыка́нскія го́ркі (атракцыён)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Schlíttenbahn

f -, -en са́нная даро́га [тра́са]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Hängebahn

f -, -en падве́сная даро́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

межыто́ка, ‑і, ДМ ‑тоны, ж.

Абл. Мокрая дарога паміж двума азёрамі ці балотамі; дарога, якая злучае два возеры ці балоты. Алесь перайшоў уброд межытоку і заглыбіўся ў лес. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднакале́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адну чыгуначную каляю. Аднакалейная дарога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аб’язны́, ‑ая, ‑ое.

Такі, па якім аб’язджаюць; кружны. Аб’язная дарога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крамяні́сты, ‑ая, ‑ае.

Усеяны каменнем; камяністы. Крамяністая дарога. Крамяністы бераг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павузе́ць, ‑ее; зак.

Стаць, зрабіцца вузейшым. Дарога нібы павузела. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)