радыягра́фія

(ад радые- + -графія)

метад атрымання на фотаплёнцы адбітка прадмета, які прасвечваюць рэнтгенаўскімі, гама-прамянямі або іншым іанізуючым выпрамяненнем, а таксама сам адбітак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

электрарэтынагра́фія

(ад электра- + лац. retina = сетка + -графія)

запіс пры дапамозе асцылографа біяэлектрычных патэнцыялаў сятчаткі вока, што ўзнікаюць у час дзеяння на яе святла.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аўтагра́фія

(ад аўта- + -графія)

спосаб падрыхтоўкі літаграфскай друкарскай формы, пры якім малюнак, выкананы аўтарам-мастаком на паперы, пераносяць на літаграфскі камень або цынкавую пласцінку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гідрагра́фія

(ад гідра- + -графія)

раздзел гідралогіі, які займаецца вывучэннем, апісаннем і нанясеннем на карту водных аб’ектаў зямной паверхні (рэк, азёр, мораў, балот і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ксерагра́фія

(ад ксера- + -графія)

спосаб электрафатаграфіі, заснаваны на дзеянні святла на матэрыял са святлоадчувальным слоем з паўправадніка, на які перад здымкай наносіцца электрастатычны зарад.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

металагра́фія

(ад метал + -графія)

раздзел металазнаўства, які вывучае структуру і фізічныя ўласцівасці металаў і сплаваў;

2) друкаванне з металічных друкарскіх форм з паглыбленым малюнкам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

палярагра́фія

(ад лац. polaris = палярны + -графія)

электрахімічны метад аналізу, які грунтуецца на вымярэнні залежнасці паміж сілай току і канцэнтрацыяй рэчыва, што абумоўлівае гэты ток.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

храматагра́фія

(ад храмата + -графія)

метад раздзялення і аналізу сумесей, заснаваны на размеркаванні іх кампанентаў паміж дзвюма фазамі, нерухомай і рухомай, якая праходзіць праз нерухомую.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

біягра́фія

(ад бія- + -графія)

1) апісанне чыйго-н. жыцця;

2) чыё-н. жыццё (напр. выпадак з біяграфіі);

3) перан. гісторыя якіх-н. прадметаў, з’яў, падзей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

марфагра́фія

(ад гр. morphe = форма + -графія)

раздзел геамарфалогіі, які апісвае і класіфікуе формы рэльефу зямной паверхні і сістэматызуе іх па знешніх прыметах, незалежна ад паходжання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)