sopran, ~u

м. сапрана (голас)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

alcistka

ж. альт (жаночы голас)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

train one’s voice

ста́віць го́лас

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bray​1 [breɪ] n.

1. роў, крык асла́

2. гу́чны непрые́мны го́лас

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

піскля́вы quäkend, quíekend, quieksend;

піскля́вы го́лас quäkende [quíekende] Stímme

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прапі́ты разм Säufer-;

прапі́ты го́лас Säuferstimme f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

драматы́чны, -ая, -ае.

1. гл. драма.

2. Поўны драматызму.

Драматычная развязка.

Д. выпадак.

3. Пра голас спевака: моцны, крыху рэзкі па тэмбры.

Д. тэнар.

|| наз. драматы́чнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Трулі́ць ‘маніці, хлусіць’ (Вушац. сл.), ‘гаварыць няпраўду, выдумляць’ (докш., Бел. дыял. 2), ‘нешта вярзці, невыразна гаварыць (пра п’янага)’ (полац., Нар. лекс.). Гукапераймальнае, параўн. польск. trulać ‘курлыкаць, трубіць (пра голас жураўля і гусі ў палёце)’, рус. трум‑трум ‘голас жураўля’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

званчэ́ць, ‑эе; незак.

Станавіцца званчэйшым. Голас званчэе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слабагало́сы, ‑ая, ‑ае.

Які мае слабы голас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)