вы́служыць bdienen vt;

вы́служыць два́ццаць гадо́ў zwnzig Jhre bdienen;

вы́служыць пе́нсію pensonsberechtigt [pã-] sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

чатырнаццацігадо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Узростам у чатырнаццаць гадоў. На другі дзень палова вёскі ўступіла ў калгас, і ў ліку першых — яе Сяргей, чатырнаццацігадовы гаспадар. Шамякін.

2. Працягласцю ў чатырнаццаць гадоў. Чатырнаццацігадовы перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Луча́к ’радыус’ (Дуж-Душ.). Новатвор 20‑х гадоў XX ст. Да луча́ць1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ву́пусток ’цяля, жарабя ад аднаго да двух гадоў’ (усх.-палес., З нар. сл.). Гл. вы́пустак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прабатра́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

Прабыць батраком некаторы час. Прабатрачыў сем гадоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адцяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што (разм.).

1. Доўга пранасіць абутак, адзенне.

Адцягаў кажух гадоў пяць.

2. Адцягнуць у некалькі заходаў.

Адцягалі за гадзіну сухое вецце.

|| незак. адця́гваць, -аю, -аеш, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трыя́с

(гр. trias = тройца, траістасць)

першы з трох перыядаў мезазою ў геалагічнай гісторыі Зямлі, які пачаўся 230 млн. гадоў таму назад і працягваўся 35 млн. гадоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

glichaltrig, glichalterig

a адндх гадо́ў, аднаго́ ўзро́сту

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пятнаццацігадо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які працягваецца пятнаццаць гадоў. Пятнаццацігадовы тэрмін.

2. Які мае пятнаццаць гадоў. Пятнаццацігадовым хлопцам я прайшоў тую першую прасеку з канца ў канец. Пальчэўскі.

3. Які мае адносіны да пятнаццацігоддзя (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гада́мі, прысл.

Доўгі час, на працягу некалькіх гадоў запар. Гадамі працаваць над творам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)