eye1 [aɪ] n.
1. во́ка;
close/open one’s eyes заплю́шчваць/расплю́шчваць во́чы
2. зрок;
A surgeon needs a good eye. Хірургу патрэбен добры зрок.
3. ба́чанне; по́гляд;
to my eye на мой по́гляд
4. ву́шка (іголкі)
5. tech., bot. во́чка
6. пятля́ў вяза́нні
7. цэнтр урага́ну, тарна́да і да т.п.
♦
a black eye сіня́к;
the evil eye ліхі́я/благі́я во́чы, пага́нае во́ка;
with the naked eye про́стым во́кам;
an eye for an eye во́ка за во́ка;
eye to eye во́ка ў во́ка/во́чы ў во́чы;
in the eyes of smb. у вача́х каго́-н.; на ду́мку каго́-н.;
keep an eye on smb./smth. назіра́ць за кім-н./чым-н.;
see eye to eye with smb. быць адно́й ду́мкі з кім-н., згаджа́цца з кім-н.;
turn a blind eye to smth. заплю́шчваць во́чы на што-н., не звярта́ць ува́гі на што-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
крышта́лік м
1. (частка вока) Áugenlinse f -, -n;
2. (памянш да крышталь) ein Stückchen Kristáll
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Во́бмельгам, вобмільгам — прысл. ’хутка, у імгненне вока’ (КТС). Да мільгаць. Першапачаткова тв. скл. назоўніка *вобмельг.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гаспада́рскі в разн. знач. хозя́йский;
~кая дачка́ — хозя́йская дочь;
~кае во́ка — хозя́йский глаз
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
вы́колоть сов. вы́калаць, мног. павыко́лваць;
◊
(темно́) хоть глаз вы́коли (цёмна) хоць во́ка вы́калі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
зга / не ви́дно ни зги разг. нічо́га не віда́ць; цёмна, хоць во́ка вы́калі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
прыжму́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.
Зморшчыўшы, сціснуўшы павекі, прыкрыць, прыплюшчыць (вочы, вока). Прыжмурыўшы вока, Міколка ўглядаецца ў далёкую грушу. Лынькоў. — Выбачайце, што патурбавала, — прыжмурыла вочы ад электрычнага святла Кацярына. Пальчэўскі. Дзед прыжмурыў вочы, і скупая ўсмешка прабегла па яго твары. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вакаме́рны, ‑ая, ‑ае.
Які робіцца, вызначаецца на вока, без прылад. Вакамерная здымка. Вакамерны спосаб вызначэння адлегласці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кан’юнкты́ва, ‑ы, ж.
Слізістая абалонка вока, якая пакрывае ўнутраную паверхню павек і пярэднюю частку вочнага яблыка.
[Ад лац. conjunctivus — злучальны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ке́ліх, ‑а, м.
Вялікая, звычайна высокая чарка. П’ю за першага сына Келіх поўны, як вока. Бялевіч.
[Ням. Kelch.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)