eye1 [aɪ] n.

1. во́ка;

close/open one’s eyes заплю́шчваць/расплю́шчваць во́чы

2. зрок;

A surgeon needs a good eye. Хірургу патрэбен добры зрок.

3. ба́чанне; по́гляд;

to my eye на мой по́гляд

4. ву́шка (іголкі)

5. tech., bot. во́чка

6. пятля́ў вяза́нні

7. цэнтр урага́ну, тарна́да і да т.п.

a black eye сіня́к;

the evil eye ліхі́я/благі́я во́чы, пага́нае во́ка;

with the naked eye про́стым во́кам;

an eye for an eye во́ка за во́ка;

eye to eye во́ка ў во́као́чы ў во́чы;

in the eyes of smb. у вача́х каго́-н.; на ду́мку каго́-н.;

keep an eye on smb./smth. назіра́ць за кім-н./чым-н.;

see eye to eye with smb. быць адно́й ду́мкі з кім-н., згаджа́цца з кім-н.;

turn a blind eye to smth. заплю́шчваць во́чы на што-н., не звярта́ць ува́гі на што-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

крышта́лік м

1. (частка вока) ugenlinse f -, -n;

2. (памянш да крышталь) ein Stückchen Kristll

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Во́бмельгам, вобмільгам — прысл. ’хутка, у імгненне вока’ (КТС). Да мільгаць. Першапачаткова тв. скл. назоўніка *вобмельг.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гаспада́рскі в разн. знач. хозя́йский;

~кая дачка́ — хозя́йская дочь;

~кае во́ка — хозя́йский глаз

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

вы́колоть сов. вы́калаць, мног. павыко́лваць;

(темно́) хоть глаз вы́коли (цёмна) хоць во́ка вы́калі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

зга / не ви́дно ни зги разг. нічо́га не віда́ць; цёмна, хоць во́ка вы́калі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

прыжму́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Зморшчыўшы, сціснуўшы павекі, прыкрыць, прыплюшчыць (вочы, вока). Прыжмурыўшы вока, Міколка ўглядаецца ў далёкую грушу. Лынькоў. — Выбачайце, што патурбавала, — прыжмурыла вочы ад электрычнага святла Кацярына. Пальчэўскі. Дзед прыжмурыў вочы, і скупая ўсмешка прабегла па яго твары. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вакаме́рны, ‑ая, ‑ае.

Які робіцца, вызначаецца на вока, без прылад. Вакамерная здымка. Вакамерны спосаб вызначэння адлегласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кан’юнкты́ва, ‑ы, ж.

Слізістая абалонка вока, якая пакрывае ўнутраную паверхню павек і пярэднюю частку вочнага яблыка.

[Ад лац. conjunctivus — злучальны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ке́ліх, ‑а, м.

Вялікая, звычайна высокая чарка. П’ю за першага сына Келіх поўны, як вока. Бялевіч.

[Ням. Kelch.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)