loaf​2 [ləʊf] v. infml (about) гультаява́ць, ло́дарнічаць, лайда́чыць, лы́нды біць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

swat [swɒt] v. біць, ля́паць, пля́скаць;

swat a fly прысту́кнуць му́ху

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

whack​2 [wæk] v. infml мо́цна біць; разбі́ць, пабі́ць (пра спаборніцтвы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дзю́бацца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -аецца; незак.

1. Пра птушак: мець звычку дзюбаць каго-н.

Гусі дзюбаюцца.

2. Біць дзюбай адзін аднаго.

Пеўні дзюбаюцца на сметніку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апа́лубіць, -блю, -біш, -біць; -блены; зак., што (спец.).

Абабіць, абкласці чым-н. знадворку якое-н. збудаванне.

|| наз. апа́лубка, -і, ДМ -бцы, ж.

|| прым. апа́лубачны, -ая, -ае.

Апалубачныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ры́нда², -ы, ДМ -дзе, ж.

У выразе: рынду біць (спец.) — на гандлёвых суднах у старыя часы, а таксама ў парусным флоце: тройчы ўдарыць у звон роўна ў поўдзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бада́ць, ‑ае; незак., каго-што і чым.

Біць ілбом, калоць рагамі (пра жывёл).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зя́біць, ‑біць; незак., што.

Уздзейнічаць сцюжай, холадам. Восеньскі вецер рэзкі зябіць рукі. Каваль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́дубіць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., што.

Апрацаваць што‑н. дубільным растворам. Выдубіць аўчыну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pałować

незак. біць палкай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)