сібі́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

1. Сорт зімаўстойлівай яблыні.

2. Плады гэтай яблыні.

3. Сорт бульбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суспе́нзія, ‑і, ж.

Вадкасць, у якой дробныя часцінкі цвёрдага рэчыва знаходзяцца ў завіслым стане; завісь. Пратруціць клубні бульбы суспензіяй граназану.

[Ад лац. suspensio — падвешванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таўчо́нік, ‑а, м.

Блін з тоўчанай бульбы. Я схапіла хусцінку, Соня загарнула ў насоўку пару таўчонікаў ды па агурку. Лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бульбя́нік м

1. (аладка, дранік) Kartóffelpuffer m -s, -;

2. (бацвінне бульбы) Kartóffelkraut n -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дадра́ць, -дзяру́, -дзярэ́ш, -дзярэ́; -дзяро́м, -дзераце́, -дзяру́ць; -дзяры́; -дра́ны; зак., што (разм.).

1. Скончыць драць.

Д. паперы.

2. Надраць дадаткова, да пэўнай меры.

Д. моху.

Д. бульбы.

3. Знасіць да дзірак (вопратку, абутак і пад.).

Д. боты.

|| незак. дадзіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крэ́кер, ‑у, м.

1. Сухое пячэнне з дражджавога заквашанага цеста.

2. звычайна мн. (крэ́керы, ‑аў). Канцэнтрат у форме высушаных скрылёчкаў бульбы.

[Англ. cracker.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лушпі́на, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і лупіна. На вячэру.. [Толю] выдалі чарпачок вады, у якой варыліся лушпіны ад чарвівай бульбы. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падтаўчы́, ‑таўку, ‑таўчэш, ‑таўчэ; ‑таўчом, ‑таўчаце; пр. падтоўк, ‑таўкла, ‑таўкло; зак., што і чаго.

Разм. Натаўчы дадаткова, яшчэ трохі. Падтаўчы бульбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панаскраба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Наскрэбці чаго‑н. у розных месцах.

2. Скрабучы, начысціць многа чаго‑н. Панаскрабаць бульбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умянці́ць сов., прост. уписа́ть, наверну́ть;

у. бу́лку хле́ба — уписа́ть бу́лку хле́ба;

у. мі́су бу́льбы — наверну́ть ми́су карто́шки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)