партупе́й-пра́паршчык, ‑а, м.

Ніжэйшае званне ў рускай арміі канца 18 ст., якое прысвойвалася дваранам. // Асоба, якая мела такое званне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

партупе́й-ю́нкер, ‑а, м.

У дарэвалюцыйнай рускай арміі — званне, якое прысвойвалася юнкерам за выдатную службу. // Асоба, якая мела такое званне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арме́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да арміі (у 1–4 знач.), армейца; вайсковы. Армейская служба. Армейскі корпус. Армейская форма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́ін, ‑а, м.

Ваеннаслужачы; салдат, баец. Савецкі воін. Воіны Савецкай Арміі. // Змагар, барацьбіт, ваяка. Адзін у полі не воін. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сямікла́снік, ‑а, м.

Вучань сёмага класа. [Валерка] пасля брата Валодзі, які служыць у радах Савецкай Арміі, — старэйшы ў сям’і, сямікласнік. Шыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узбро́енасць, ‑і, ж.

1. Забяспечанасць арміі ўзбраеннем.

2. Забяспечанасць якімі‑н. прыладамі, прыстасаваннямі, матэрыяламі і пад. Тэхнічная ўзброенасць сельскай гаспадаркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ДОСААФ (Доброво́льное о́бщество соде́йствия а́рмии, авиа́ции и фло́ту) ДТСААФ, -фа м. (Добраахво́тнае тавары́ства садзе́йнічання а́рміі, авія́цыі і фло́ту).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

volunteer​1 [ˌvɒlənˈtɪə] n.

1. чалаве́к, які́ выконвае пра́цу на грама́дскіх пача́тках

2. добраахво́тнік; валанцёр;

Volunteers of America «Амерыка́нскія валанцёры» (арганізацыя накшталт Арміі вызвалення)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэмараліза́цыя

(фр. démoralisation)

упадак духу, дысцыпліны, а таксама маральнае разлажэнне (напр. д. арміі, д. грамадства).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Lándwehr

f - вайск. ла́ндвэр (апалчэнне першага разраду ў былой германскай арміі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)