БЕРАГАВА́Я АБАРО́НА,

сілы і сродкі флоту, берагавыя ўмацаванні, прызначаныя для абароны ваенна-марскіх партоў, узбярэжжа, астравоў, праліваў ад нападу праціўніка з мора, сушы, паветра. Пачала фарміравацца ў 14 ст. з выкарыстаннем артылерыі, якая да сярэдзіны 20 ст. складала аснову берагавой абароны. Выкарыстоўваліся таксама марская пяхота, стралковыя і інж.-сапёрныя часці, зенітная артылерыя, караблі і катэры прыбярэжнага дзеяння, фартыфікацыйныя збудаванні і мінныя загароды. У 2-й пал. 20 ст. ў сувязі са стварэннем берагавых ракетна-артыл. войскаў берагавая абарона ажыццяўляюць сіламі сухапутных войскаў, войскаў ППА, ВПА і ВМФ. У некат. краінах берагавая абарона ўскладзена на ваенна-марскія сілы, у ЗША, напр., — на ваенна-марскія акругі і сухапутныя войскі.

т. 3, с. 103

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Pánzerung

f -, -en вайск.

1) брані́раванне

2) браня́, бранява́я абаро́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бру́ствер

(ням. Brustwehr = літар. абарона грудзей)

земляны насып па краі акопа, прызначаны для аховы салдат і гармат ад варожага агню.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рату́нак

(польск. ratunek, ад ням. Rettung)

1) дапамога, абарона, выручка;

2) магчымасць, сродак выратавацца, пазбавіцца ад чаго-н. небяспечнага, непрыемнага.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

індывідуа́льнасць ж., в разн. знач. индивидуа́льность;

і. я́касцей — индивидуа́льность ка́честв;

я́рка вы́яўленая і. — я́рко вы́раженная индивидуа́льность;

абаро́на чалаве́чай ~ці — защи́та челове́ческой индивидуа́льности

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

obrona

obron|a

ж. абарона;

~a przeciwczołgowa — процітанкавая абарона;

~a ojczyny — абарона радзімы;

w ~ie własnej — у самаабароне;

stanąć w ~ie kogo/czego — паўстаць на абарону каго/чаго;

nie mam nic na swoją ~ę — я нічога не маю (не магу прывесці) у сваю абарону

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

эгі́да

(гр. aigis, -gidos = шчыт Зеўса ў старажытнагрэчаскай міфалогіі)

заступніцтва, абарона (напр. знаходзіцца пад эгідай закона).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

«Беларуская краёвая абарона» (фаш.-нацыяналіст. фарміраванне) 1/543; 2/233

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Севастопальская абарона 1854—55 2/357; 7/447; 9/462

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Севастопальская абарона 1941—42 3/245; 9/462; 10/445

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)