Verbum

старажыл назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які доўгі час жыве на адным месцы.

• Мінскі с.

|| жаночы род: старажылка.

|| прыметнік: старажыльскі.

трапло назоўнік | ніякі род

1. Прылада, пры дапамозе якой трэплюць лён.

2. пераноснае значэнне: Чалавек, які гаворыць лухту, бязглуздзіцу, пустазвон (размоўнае).

музыкант назоўнік | мужчынскі род

Артыст, наогул чалавек, які грае на якім-н. музычным інструменце.

|| жаночы род: музыкантка.

|| прыметнік: музыканцкі.

мяккацелы прыметнік

1. З мяккім целам, вялымі мускуламі.

2. пераноснае значэнне: Які лёгка паддаецца чужому ўплыву; бязвольны.

   • М. чалавек.

|| назоўнік: мяккацеласць.

мярзотнік назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Мярзотны, подлы чалавек; нягоднік.

• Многа яшчэ мярзотнікаў на зямлі.

|| жаночы род: мярзотніца.

|| прыметнік: мярзотніцкі.

налічваць дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. гл. налічыць.

2. Утрымліваць, змяшчаць у сабе нейкую колькасць каго-, чаго-н.

   • Атрад налічваў трыста чалавек.

наравісты прыметнік

1. З норавам (звычайна пра коней).

   • Н. конь.

2. Натурысты, капрызны (пра чалавека).

   • Чалавек з наравістым характарам.

|| назоўнік: наравістасць.

непакора назоўнік | мужчынскі і жаночы род

1. Непакорнасць, непадуладнасць каму-н.

   • Дух непакоры.

2. Такі, якога немагчыма скарыць.

3. Упарты чалавек; неслух.

непрыяцель​¹ назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які варожа адносіцца да каго-, чаго-н.

• Нажыць сабе непрыяцеля.

|| жаночы род: непрыяцелька.

нястрыманы прыметнік

1. Які не можа валодаць сабой, стрымлівацца.

   • Н. чалавек.

2. Якога немагчыма стрымаць.

   • Нястрыманая сіла.
   • Н. смех.

|| назоўнік: нястрыманасць.