кісля́ціна, ‑ы,
1. Што‑н. вельмі кіслае.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кісля́ціна, ‑ы,
1. Што‑н. вельмі кіслае.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
глуханямы́, ‑ая, ‑ое.
Пазбаўлены слыху і здольнасці мовы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раздражня́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які хутка прыходзіць у стан раздражнення; уразлівы, чуллівы (пра
2. Звязаны з уздзеяннем якога‑н. раздражняльніка на арганізм або на асобны орган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сарамя́жы, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
суге́стыя, ‑і,
1. Уздзеянне на волю
2. Метад псіхатэрапіі — мэтанакіраванае ўздзеянне словам на псіхіку хворага пры яго лячэнні.
[Лац. suggestio — унушэнне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
суста́ў, ‑тава,
Рухомае злучэнне касцей або храсткоў у арганізме
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уве́чары,
Тое, што і увечар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
унакі́дку,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фра́ер, ‑а,
[Ад ням. Freier — жаніх.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шко́днасць, ‑і,
1. Уласцівасць шкоднага.
2. Шкодныя, небяспечныя для здароўя
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)