ваці́н

(ад вата)

трыкатажная гканіна з густым начосам, якая падшываецца пад падкладку для ўцяплення вопраткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гіпахрамі́я

(ад гіпа- + -храмія)

змяншэнне інтэнсіўнасці паглынання святла фарбавальнікам пад уздзеяннем розных фактараў (параўн. гіперхрамія).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гіперхрамі́я

(ад гіпер- + -храмія)

павелічэнне інтэнсіўнасці ўбірання святла фарбавальнікам пад уздзеяннем розных фактараў (параўн. гіпахрамія).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дынамаметамарфі́зм

(ад дынама- + метамарфізм)

пераўтварэнне горных парод у нетрах зямной кары пад уплывам высокага ціску.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэфарма́цыя

(лац. deformatio)

змяненне формы і памераў цела пад уздзеяннем знешніх сіл (напр. д. пазваночніка).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

зеге́ла

(н.-лац. zygiella)

павук сям. кругапрадаў, які трапляецца на кары і пад карой дрэў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

інактыва́цыя

(ад ін- + лац. activus = дзейны)

зніжэнне актыўнасці мікраарганізмаў пад уплывам ферментаў, антыбіётыкаў і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

культуртрэ́гер

(ням. Kulturträger)

іранічная назва каланізатара, які эксплуатуе насельніцтва заняволеных краін пад выглядам пашырэння культуры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

падвярну́ць сов.

1. подверну́ть;

п. нагу́ — подверну́ть но́гу;

2. сверну́ть (к чему-л.);

п. да га́нка — сверну́ть к крыльцу́;

3. повороши́ть, пошевели́ть;

п. се́на — повороши́ть (пошевели́ть) се́но;

4. безл. (о тошноте и т.п.) подступи́ть, подкати́ть;

5. (пад што) положи́ть; накры́ть (чем);

п. пад рэ́шата — положи́ть под решето́; накры́ть решето́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

вы́гляд, -у, М -дзе, м.

1. Знешнасць, вонкавае аблічча; стан.

Здаровы в.

Шарападобны в.

З вучоным выглядам.

2. У спалучэнні з прыназоўнікамі «з», «на», «пад» утварае прыслоўныя словазлучэнні ў знач. знешне.

На в. або з выгляду ён яшчэ маладжавы.

◊

Для выгляду — каб толькі здавалася.

Не падаць (або не паказаць) выгляду — не даць заўважыць, зразумець што-н.

Пад выглядам каго-чаго (разм.) — пад маркай каго-, чаго-н., выдаючы за каго-, што-н.

Рабіць выгляд — прыкідвацца, прытварацца.

У выглядзе чаго — у форме чаго-н.

Выклаў даклад у выглядзе тэзісаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)