эрза́ц-проду́кт эрза́ц-праду́кт, -та м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
полусумасше́дший
1. прил. паўвар’я́цкі, напаўвар’я́цкі, паўзвар’яце́лы, напаўзвар’яце́лы;
2. сущ. паўвар’я́т, -та м., напаўвар’я́т, -та м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
экономи́ст
1. (специалист в области экономики) эканамі́ст, -та м.;
2. полит., ист. эканамі́ст, -та м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Crambe bis coacta (recocta) (Juvenalis)
Двойчы звараная/падагрэтая капуста.
Дважды сваренная/подогретая капуста.
бел. Старая песня. 3 барадой. У зубах завязла. Тым жа салам ды па тых жа ранах.
рус. Старая песня. Тот же Савка на тех же санках. Думали свежи, ан всё те же. Эти козы были на нашем торгу. Это насиженные яйца. Эта пословица от Ивана Петровича.
фр. C’est toujours la même rengaine (Это всё тот же заезженный мотив). C’est toujours la même antienne (Это всё та же песня).
англ. To harp on the same string (Играть на одной струне). The same old story (Всё та же старая сказка).
нем. Immer die alte Leier (Всё та же шарманка).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
ében
1.
a гла́дкі, ро́ўны, пло́скі
2.
adv і́менна, менаві́та, якра́з
~ erst [jetzt] — то́лькі што
na ~ — разм. то-та
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Талала́й фігуральна ’язык’: за сценою косценою брэшэ талалай (загадка) (ТС), ’тс’: миж белиньких бярозак Таылалай брэша (барыс., Ляц.), ’брахлівы, звяглівы сабака’ (слуц., Жыв. НС). Укр. талала́й ’язык’: за билою березою талалай плеще (Грынч.), рус. смал. талалу́й ’тс’. Вытворнае ад талала́ (гл.) (ЕСУМ, 5, 507; Фасмер, 4, 14).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Таёж, ст.-бел. таёжь ’таксама’ (?): таёжь соу(ть) та(мъ) многїє комары и їаскїне подземъне (XV ст.; Карскі 2-3, 455). Параўн. польск. też, каш. tëž, täiš, teiš, чэш. též, славац. tiež, в.-луж. tež, дыял. tejž, täž. З *toje‑že ’тс’, гл. той (ESSJ SG, 2, 672).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ве́яльщица (та, кто веет машиной) арфава́льшчыца, -цы ж.; (та, кто веет ручным способом) ве́яльшчыца, -цы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Жло́каць, жлокта́ць ’піць, хлябтаць’ (Нас.). Рус. смал., ніжнегар., уладз. жло́кта́ть, в.-луж. žłokać, žłopać, н.-луж. žłokaś, польск. дыял. żłopać ’тс’, славен. žloptati ’ісці хлюпаючы, пляскацца’. Кантамінацыя лопаць і локаць 2, локтаць з экспрэсіўным пасіленнем праз «прэфікс» ж‑ (і «суфікс» ‑та‑). Не выключана і другасная сувязь з жлукціць 2, жлуктаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Паста́мант ’тая частка малатарні, дзе малоціцца збожжа’ (КЭС, лаг.), пасту́мант, пасту́мэнт ’каркас плуга, калаўрота’ (шальч., шчуч., Сл. ПЗБ; смарг., Шатал.), ’аснова печы’ (шальч., ваўк., Сл. ПЗБ). З польск. postument ’пастамент’ (Мацкевіч, там жа. З, 436), якое з с.-лац. postumentum ’фундамент (помніка, статуі)’; ‑та‑ замест ‑ту‑ пад уплывам слова стаяць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)