Verbum

гельмінтало́гія

(ад гельмінты + -логія)

навука аб чарвях-паразітах (гельмінтах) і хваробах (гельмінтозах), якія яны выклікаюць у чалавека, жывёл і раслін.

гідрапу́льт

(ад гідра- + пульт)

апарат для распырсквання вадкасці пад ціскам; выкарыстоўваецца пры паліванні раслін, фарбаванні сцен, дэзінфекцыі памяшканняў і інш.

гомастылі́я

(ад гома- + гр. stylos = слуп)

аднолькавая даўжыня слупкоў і тычынкавых нітак у кветках усіх раслін аднаго віду (параўн. гетэрастылія).

гра́фій

(н.-лац. graphium)

недасканалы грыб сям. сцілбацыевых, які паразітуе на галінках маліны, зерні проса, лісці вяза і іншых раслін.

дыктыястэ́ла

(ад гр. diktyon = сетка + стэла)

адзін з тыпаў цэнтральнага цыліндра сцябла вышэйшых раслін, мае сеткаватую структуру (напр. у папарацей).

зіго́та

(гр. zygotos = злучаны)

клетка, якая ўтвараецца ў выніку зліцця дзвюх палавых клетак (гамет) у працэсе апладнення жывёл і раслін.

каліптраге́н

(ад гр. kalyptra = пакрывала + -ген)

утваральная тканка раслін, якая размешчана ў конусе нарастання кораня і дае пачатак каранёваму чахольчыку.

мальто́за

(англ. maltose)

цукрыстае рэчыва, якое атрымліваецца пры ўздзеянні соладу на крухмал; змяшчаецца ў насенні, пылку і нектары некаторых раслін.

меланко́ній

(н.-лац. melanconium)

недасканалы грыб сям. меланконіевых, які развіваецца на галінках і лісці вінаграду, грэцкага арэха і іншых раслін.

пікіро́ўка

(ад фр. piquet = кол, калок)

перасадка маладых агароднінных, пладовых, дэкаратыўных і некаторых тэхнічных раслін для паляпшэння ўмоў іх росту.