Verbum

наме́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Тое, што папярэдне намечана, папярэдні план.

Падрыхтаваць наметкі.

напну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак. (разм.).

Тое, што і напяць (у 1 знач.).

напу́льснік, -а, мн. -і, -аў, м.

Павязка, якая накладваецца на тое месца на руцэ, дзе прашчупваецца пульс.

насланнё, -я́, н.

1. Напасць, няшчасце.

Што за н.!

2. Тое, што паслана нібы «нячыстай сілай»; прывід.

жне́йка, -і, ДМ жне́йцы, мн. -і, жне́ек, ж.

1. гл. жнец.

2. Тое, што і жняярка.

заглядзе́нне, -я, н. (разм.).

Пра тое, на што можна заглядзецца, чым можна залюбавацца.

Цвітуць вішні — адно з.!

залаго́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., каго (што).

Тое, што і задобрыць.

|| незак. залаго́джваць, -аю, -аеш, -ае.

засарамаці́ць, -ачу́, -аці́ш, -аці́ць; -аці́м, -аціце́, -аця́ць; зак. (разм.).

Тое, што і засароміць.

Яго нічым не засарамаціш.

зачырване́цца, -е́юся, -е́ешся, -е́ецца; зак.

1. Тое, што і зачырванець.

2. Пачырванець ад сораму, збянтэжанасці.

Дзяўчына зачырванелася.

гва́лціць, -лчу, -лціш, -лціць; незак., каго-што.

Тое, што і гвалтаваць.

|| зак. згва́лціць, -лчу, -лціш, -лціць; -лчаны.