◎ Ні́жы ’таксама’ (Пал.). Няясна, магчыма, тое ж, што і ніж (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
so that
а) па то́е, каб
He studies hard so that he will get high marks — Ён стара́нна ву́чыцца, каб атрыма́ць высо́кія адзна́кі
б) каб то́лькі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
абмо́віцца, -мо́ўлюся, -мо́вішся, -мо́віцца; зак.
1. Агаварыцца, сказаць не тое, што трэба.
2. Нечакана прыгадаць што-н.; між іншым сказаць тое, пра што не варта было ўпамінаць.
◊
Не абмовіцца (ні адным) словам (разм.) — нічога не сказаць, змоўчаць.
|| незак. абмаўля́цца, -ля́юся, -ля́ешся, -ля́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
душма́н
(перс. dushman = вораг)
тое, што і маджахед.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
фэн
(англ. fan)
тое, што і фанат 1.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Відо́вішча ’тое, што паўстае, адкрываецца перад вачамі’; ’паказ, прадстаўленне’ (БРС, КТС). Укр. видовище ’відовішча’, макед. видовиште ’бачанне; пабачанне’. Прасл. vidovišče утворана ад *vid‑u > vid‑ov‑ і суф. ‑išče, першасным значэннем якога было ’месца, дзе бачна відовішча’ → ’тое, што бачна, што паказваецца, адкрываецца’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прыва́да ’тое, чым прынаджваюць птушак, рыб, жывёл; тое, што прыцягвае, прываблівае’ (Нік. Очерки). Субстантыў ад прыва́дзіць ’прынаджваць птушак, рыб, жывёл; прыцягваць, прывабліваць’, параўн. прыва́діть ’прывучыць’ (Растарг.), якое ад ва́дзіць 2 (гл.), аналагічныя укр. пріва́да ’прынада’, рус. дыял. прива́да ’звычка, патуранне; цяга, прыхільнасць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Скраві́ны ‘тое, што застаецца пры веянні і ачыстцы збожжа’ (…скравины и мекина) (Анім. дад.). Гл. папярэдняе слова. Утварэнне, відаць, ужо на беларускай глебе, таму што польскае з гэтым суфіксам не адзначаецца. Магчыма, ад *скраіны ‘тое, што падае з краю’, гл. край 1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Талдо́ніць ’балбатаць’ (жлоб., Жыв. сл.), ’настойліва павучаць, паўтараючы адно і тое ж’ (Юрч. Вытв.), талдо́ненне ’балбатня’ (Юрч. СНС). Рус. толдо́нить ’паўтараць адно і тое ж’. Экспрэсіўнае ўтварэнне, аналагічнае тал(а)тоніць (гл.), пачатак слова можа быць зменены пад уплывам рус. талды́чить ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
здзіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што.
Тое, што і драць (у 2 знач.).
З. скуру.
З. кару.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)