Verbum

анлайнавы слоўнік

without [wɪˈðaʊt] prep.

1. без;

without delay/fall неадкла́дна, за́раз жа; абавязко́ва;

He left without saying a word. Ён паехаў, не сказаўшы ні слова;

it goes without saying само́ сабо́ю зразуме́ла

2. dated па-за;

without the city walls па-за сце́намі го́рада

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

udzielić

зак. удзяліць, надзяліць, даць;

udzielić głosu — даць слова;

udzielić rady — даць параду;

udzielić pomocy — дапамагчы;

udzielić kredytu — даць крэдыт;

udzielić wywiadu — даць інтэрвю

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

апусці́ць, -ушчу́, -у́сціш, -у́сціць; -у́шчаны; зак.

1. каго-што. Перамясціць у больш нізкае становішча.

А. сцяг.

2. што. Схіліць, нахіліць.

А. галаву.

А. вочы (скіраваць позірк уніз).

3. каго-што. Змясціць у што-н. куды-н. уніз.

А. пісьмо ў паштовую скрынку.

4. Перавесці з вертыкальнага становішча ў гарызантальнае, адчыняючы або зачыняючы што-н.

А. шлагбаум.

5. што. Зрабіць пропуск, выключыць.

Пры чытанні а. слова.

6. каго-што. Занядбаць, запусціць.

А. гаспадарку.

|| незак. апуска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; наз. апуска́нне, -я, н.

|| наз. апушчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

тады́, прысл.

1. У той час, у мінулым, не цяпер.

Т. дзеці яшчэ не ўмелі чытаць.

2. Пры пэўных умовах, абставінах.

Сходзіш у магазін па хлеб, т. толькі можаш ісці гуляць.

3. Ужыв. як суадноснае слова ў галоўным сказе пры дадан. часу са злучнікам «калі».

Калі мне прынясуць кнігу, т. прачытаю.

4. у знач. злуч. Выкарыстоўваецца ў спалучэнні са злучнікам «як» у даданых часавых супастаўляльных сказах са знач.: у той час як, нягледзячы на тое што.

Мы толькі снедалі, т. як яны ўжо садзіліся абедаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

благі́

1. плохо́й; нехоро́ший; дурно́й; худо́й; скве́рный;

~го́е надво́р’е — плоха́я (скве́рная) пого́да;

~га́я зямля́ — плоха́я земля́;

б. хара́ктар — плохо́й (скве́рный) хара́ктер;

б. ўплыў — дурно́е влия́ние;

б. ўчы́нак — плохо́й (нехоро́ший) посту́пок;

~га́я ве́стка — плоха́я (нехоро́шая) весть;

б. настро́й — плохо́е (скве́рное) настрое́ние;

б. чалаве́к — плохо́й (нехоро́ший) челове́к;

~го́е сло́ва — плохо́е (худо́е, скве́рное) сло́во;

2. нездоро́вый, боле́зненный;

б. вы́гляд — нездоро́вый (боле́зненный) вид;

б. клі́мат — нездоро́вый кли́мат;

◊ ~го́е во́ка — дурно́й глаз;

на б. кане́ц — на худо́й коне́ц;

~гу́ю траву́ з по́ля вон — посл. худу́ю траву́ с по́ля вон;

не ка́жучы ~го́га сло́ва — погов. а) не говоря́ дурно́го сло́ва; б) не тем будь помя́нут;

лепш б. мір, як до́брая сва́рка — посл. худо́й мир лу́чше до́брой ссо́ры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

гало́сны, ‑ая, ‑ае.

Які ўтвараецца пры свабодным праходжанні паветра праз поласць рота (пра гукі мовы). Галосны гук. / у знач. наз. гало́сны, ‑ага, м.; гало́сная, ‑ай, ж. Галосныя беларускай мовы. Правапіс галосных.

•••

Беглая галосная — у беларускай мове: галосныя гукі «о» і «е», якія маюцца ў адных формах слова і знікаюць у другіх, напрыклад: сон — сну, пень — пня.