ме́нтарскі, ‑ая, ‑ае.

Уст., іран. Які мае адносіны да ментара, уласцівы ментару (у 1 знач.); павучальны. Ментарскі тон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надрэсірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго.

Разм. Навучыць чаму‑н. (жывёліну) шляхам дрэсіроўкі. Надрэсіраваць сабаку. // Іран. Вымуштраваць, вышкаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

версіфіка́тар, ‑а, м.

Уст. Паэт, які добра валодае тэхнікай вершаскладання. // Іран. Той, хто піша беззмястоўныя ці бяздарныя вершы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стрэ́лачнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які пераводзіць стрэлкі на рэйкавым пуці.

Стрэлачнік вінаваты (разм., іран.) — ужыв. ў выпадках, калі віну за няўдачу ўскладаюць на нізавога выканаўцу.

|| ж. стрэ́лачніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Revolzzer

[-vo-]

m -s, - іран. рэвалюцыяне́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Spernzi¦en

pl іран. абста́віны, вару́нкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Abstinnzler

m -s, - непіту́шчы (іран.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

калі́ф, ‑а, м.

Тое, што і халіф.

•••

Каліф на час (іран.) — пра чалавека які займеў уладу на кароткі час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вая́ж

(фр. voyage)

іран. падарожжа, паездка (звычайна дзелавая, афіцыйная).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

удружы́ць разм. іран. inen Bärendienst erwisen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)