burdensome

[ˈbɜ:rdənsəm]

adj.

ве́льмі цяжкі́; ва́жкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

іры́дый, ‑ю, м.

Рэдкі ў прыродзе хімічны элемент, цяжкі тугаплаўкі метал шаравата-белага колеру, блізкі да плаціны.

[Ад грэч. iris, iridos — радуга.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гравіме́тр

(ад лац. gravis = цяжкі + -метр)

прыбор для вымярэння паскарэння сілы цяжару.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

го́ркі, -ая, -ае.

1. Які мае своеасаблівы едкі смак.

Г. палын.

Горкае лякарства.

2. перан. Поўны гора, цяжкі, гаротны.

Горкае жыццё.

Пераканацца на горкім вопыце.

Горкая праўда.

Горкія слёзы.

◊

Горкае дзіця (разм.) — наіўны, нявопытны малады чалавек.

Горкі п’яніца (разм., неадабр.) — алкаголік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мо́лат, -а, М -лаце, мн. -ы, -аў, м.

1. Вялікі цяжкі малаток для ручной коўкі, драбнення камення і пад.

Кавальскі м.

2. Механічная прылада для апрацоўкі металаў пры дапамозе ціску.

Аўтаматычны м.

3. Спартыўная прылада для кідання: металічнае ядро з тросам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ша́йба, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. Падкладка пад гайку ці плешку шрубы ў выглядзе плоскага металічнага кольца.

2. Невялікі цяжкі гумавы дыск, які ўжыв. пры гульні ў хакей.

Шайбу! (вокліч хакейных балельшчыкаў, якія падахвочваюць ігракоў).

|| прым. ша́йбавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

tir

м. фура, цяжкі грузавік (пераважна дальніх рэйсаў)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

stodgy [ˈstɒdʒi] adj. infml, derog.

1. ця́жкі (пра ежу)

2. ну́дны, марко́тны, неціка́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

trying [ˈtraɪɪŋ] adj. знясі́льваючы, выпрабава́льны (пра спякоту, працу);

a trying day цяжкі́ дзень

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

неудобопроизноси́мый

1. цяжкавымо́ўны, ця́жкі для вымаўле́ння;

2. (неприличный) шутл. не зусі́м прысто́йны; непрысто́йны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)