го́ркі, -ая, -ае.

1. Які мае своеасаблівы едкі смак.

Г. палын.

Горкае лякарства.

2. перан. Поўны гора, цяжкі, гаротны.

Горкае жыццё.

Пераканацца на горкім вопыце.

Горкая праўда.

Горкія слёзы.

◊

Горкае дзіця (разм.) — наіўны, нявопытны малады чалавек.

Горкі п’яніца (разм., неадабр.) — алкаголік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ша́йба, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. Падкладка пад гайку ці плешку шрубы ў выглядзе плоскага металічнага кольца.

2. Невялікі цяжкі гумавы дыск, які ўжыв. пры гульні ў хакей.

Шайбу! (вокліч хакейных балельшчыкаў, якія падахвочваюць ігракоў).

|| прым. ша́йбавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

tir

м. фура, цяжкі грузавік (пераважна дальніх рэйсаў)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

stodgy [ˈstɒdʒi] adj. infml, derog.

1. ця́жкі (пра ежу)

2. ну́дны, марко́тны, неціка́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

trying [ˈtraɪɪŋ] adj. знясі́льваючы, выпрабава́льны (пра спякоту, працу);

a trying day цяжкі́ дзень

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

неудобопроизноси́мый

1. цяжкавымо́ўны, ця́жкі для вымаўле́ння;

2. (неприличный) шутл. не зусі́м прысто́йны; непрысто́йны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

beschwérlich

a цяжкава́ты, ця́жкі

~ sein — быць цяжа́рам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кува́лда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Цяжкі кавальскі молат. Яшчэ здалёк даносіўся звон піл, кавальскіх молатаў, кувалдаў. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dilemma

[dɪˈlemə]

n.

дыле́ма f., цяжкі́ вы́бар

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

indigestible

[,ɪndɪˈdʒestəbəl]

adj.

цяжкастра́ўны, цяжкі́ для страўле́ньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)