ВАРАБ’ЁЎ Аркадзь Мікітавіч

(н. 3.10.1924, с. Мардова Тамбоўскай вобл., Расія),

расійскі спартсмен і трэнер (цяжкая атлетыка). Засл. майстар спорту СССР (1952), засл. трэнер СССР (1964). Д-р мед. н. (1970), праф. (1972). Скончыў Свярдлоўскі мед. ін-т (1957). Алімпійскі чэмпіён у паўцяжкай вазе (1956, 1960), неаднаразовы чэмпіён свету, Еўропы і СССР у 1950—59, рэкардсмен свету ў 1950—61.

т. 3, с. 507

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пралама́ць, ‑ламлю, ‑ломіш, ‑ломіць; зак., што.

1. Зрабіць дзірку, пралом; прабіць. [Гіль:] — Масток разбураны. Бачыце, цяжкая машына ішла, праламала. Гамолка. Як мне хацелася схапіць.. [камень] і праламаць ім паганы той чэрап!.. Ракітны.

2. Спец. Адхіліць, змяніць кірунак (радыёхваль, светлавых, гукавых і інш. хваль) пры пераходзе з аднаго асяроддзя ў другое.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прышчапі́цца, ‑шчэпіцца; зак.

1. Зрасціся з другой раслінай (пра чаранок, вочка).

2. Выклікаць у арганізме патрэбную рэакцыю ў выніку прышчэпкі (пра вакцыну). Воспа прышчапілася.

3. перан. Замацавацца, укараніцца, прыжыцца. У нас да газетнай і кніжнай мовы прышчапілася слова «адбіць». Чорны. Цяжкая спадчына ад праклятай мінуўшчыны прышчапілася чалавеку. Кудраўцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

serious [ˈsɪəriəs] adj.

1. сур’ёзны, ва́жны;

be serious about smth. ста́віцца сур’ёзна да чаго́-н.

2. ця́жкі, сур’ёзны;

a serious illness ця́жкая хваро́ба;

a serious argument ва́жкі аргуме́нт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sweaty [ˈsweti] adj.

1. по́тны;

sweaty odour пах по́ту

2. то́е, што выкліка́е паце́нне;

a sweaty day гара́чы і вільго́тны дзень;

a sweaty piece of work ця́жкая пра́ца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

arduous

[ˈɑ:rdʒuəs]

adj.

1) цяжкі́ для выкана́ньня, стамля́льны

an arduous lesson — цяжка́я ле́кцыя

2) стро́мкі

an arduous hill — стро́мкі ўзго́рак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

znój, znoju

м.

1. спёка; гарачыня;

2. перан. цяжкая праца;

znoje podróży — нягоды падарожжа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

атле́тыка

[гр. athletike (techne) = спартыўнае (майстэрства)]

сістэма гімнастычных практыкаванняў, якія развіваюць сілу, спрыт, вынослівасць;

лёгкая а. — бег, хадзьба, скачкі, кіданне кап’я, дыска, штурханне ядра і інш.;

цяжкая а. — бокс, барацьба, падняцце цяжару.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

раб, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. У рабаўладальніцкім грамадстве: чалавек, які з’яўляўся поўнай уласнасцю гаспадара-рабаўладальніка і быў пазбаўлены правоў і сродкаў вытворчасці.

Гандаль рабамі.

Цяжкая праца рабоў.

Паўстанне рабоў.

2. Пра бяспраўнага, паднявольнага чалавека, які знаходзіцца ў поўнай эканамічнай, палітычнай і пад. залежнасці ад каго-н.

3. перан., чаго. Чалавек, які поўнасцю падпарадкаваў чаму-н. сваю волю, свае ўчынкі.

Р. моды.

Р. сваіх прывычак.

|| ж. рабы́ня, -і, мн. -і, -бы́нь іраба́, -ы́ (толькі адз.).

|| прым. ра́бскі, -ая, -ае.

Рабская псіхалогія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рызыко́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Звязаны з рызыкай, напоўнены рызыкай. Самая цяжкая ўсё-такі служба ў парашутыстаў-дэсантнікаў. Мужная, смелая. І рызыкоўная. Хомчанка. Доўнар ведаў, што яшчэ маладым інжынерам Пазняк пайшоў на рызыкоўную падпольную работу ў тыле ворага. Дуброўскі.

2. Непрыстойны, двухсэнсоўны. Нявеста сарамліва апускала вочы, калі п’яныя, аўдавелыя маладзіцы спявалі рызыкоўныя прыпеўкі. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)