Га́рны ’ласкавы, добры, мілы’ (Нас.), ’цудоўны, добры’ (Касп.), га́рна ’добра’ (Бяльк., Жд. 2). Паводле Шанскага (1, Г, 33), бел. га́рны запазычана з укр. мовы. У самой укр. мове паходжанне гэтага слова не вельмі яснае. Гл. меркаванні ў Шанскага, там жа; Фасмера, 1, 394, Рудніцкага, 1, 575.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

heavenly

[ˈhevənli]

adj.

1) нябёсны, нябе́сны

heavenly bodies — нябе́сныя це́лы

2) цудо́ўны, ве́льмі шчасьлі́вы або́ прыго́жы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zdumiewający

здзіўляльны; уражвальны; дзівосны;

zdumiewający wynik — цудоўны (неверагодны) вынік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cudowny

cudown|y

цудоўны;

~e dziecko — цудоўнае дзіця; вундэркінд

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

amazing [əˈmeɪzɪŋ] adj. які́ ўражвае; дзі́ўны; дзіво́сны; цудо́ўны; незвыча́йны, надзвыча́йны;

New York is an amazing city. Нью-Ёрк вельмі ўражвае.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

terrific [təˈrɪfɪk] adj.

1. жу́дасны, страшэ́нны;

a terrific explosion жу́дасны вы́бух

2. infml цудо́ўны, выда́тны;

It sounds terrific! Гучыць цудоўна!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

благода́тный

1. (изобилующий благами, природными богатствами) бага́ты, раско́шны;

2. (хороший) до́бры; (чудесный) цудо́ўны; (счастливый) шчаслі́вы; (благоприятствующий) спрыя́льны; (животворный) жыватво́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзіво́сны

1. (цудоўны) wúndervoll, wúnderbar; wúnderschön (прыгожы);

2. (вычварны, мудрагелісты) wúnderlich, mérkwürdig, bizárr;

3. (з дзівацтвамі) schrúllig, schrúllenhaft, séltsam; láunenhaft, gríllenhaft (капрызны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wspaniały

1. пышны, вялікапышны, раскошны;

2. цудоўны; надзвычайны; вельмі добры

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мирово́й​I (всемирный) сусве́тны;

в мирово́м масшта́бе у сусве́тным машта́бе;

мирова́я скорбь лит., ист. сусве́тны сму́так;

2. (замечательный) цудо́ўны, сла́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)