аперэ́та, -ы, ДМэ́це, мн. -ы, -рэ́т, ж.

1. Музычны камедыйны твор, у якім спевы чаргуюцца з размовай і танцамі.

2. Пастаноўка такога твора на сцэне.

Іграць у аперэце.

3. Тэатр, у якім ставяцца музычна-вакальныя творы камедыйнага характару.

|| прым. аперэ́тачны, -ая, -ае.

А. акцёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грань ж., в разн. знач. грань;

куб ма́е шэсць гра́ней — куб име́ет шесть гра́ней;

гра́ні крышталя́ — гра́ни криста́лла;

гра́ні хара́ктару — гра́ни хара́ктера

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

naturally

[ˈnætʃərəli]

adv.

1) натура́льна

2) па хара́ктару, па нату́ры, па прыро́дзе

3) вядо́ма, зразуме́ла, безумо́ўна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

probation

[proʊˈbeɪʃən]

n.

1) выпрабава́ньне (кваліфіка́цыі, хара́ктару)

2) час трыва́ньня выпрабава́ньня

3) умо́ўнае звальне́ньне на пару́кі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бала́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

1. Вершаваны твор асобай формы на легендарную ці гістарычную тэму.

2. Музычны твор эпічнага характару для голасу або інструмента.

[Фр. ballade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́трыманасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць вытрыманага (у 2, 4 знач.). Вытрыманасць характару.

2. Уменне валодаць сабою, вытрымка. Злаваць чыноўнік пачынае, Што дзядзька вытрыманасць мае. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Аво́нтпіцца ’пудзіцца’ (Нас.), гл. вонтпіцца. Пачатковае а‑ пратэтычнага характару.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Груга́н ’крумкач, груган’ (БРС, Касп.). Відавочна, назва гукапераймальнага характару.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

kształcenie

н.

1. навучанне;

2. станаўленне, развіццё;

kształcenie charakteru — станаўленне характару

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

балага́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Часовае лёгкае збудаванне з дошак для тэатральных, цыркавых паказаў, для гандлёвых патрэб, жылля і пад. (уст.).

2. Старадаўні народны вандроўны тэатр; тэатральнае відовішча камічнага характару з прымітыўным сцэнічным афармленнем.

3. перан. Пра што-н. несур’ёзнае, шумнае, бязладнае (разм.).

|| прым. балага́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)