◎ Падгаліна́сты ’высокі, тонкі’ (Сцяшк., Сл.), падгалісты ’тс’ (Сл. ПЗБ). Гл. падгалёністы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

асцю́к, ‑а, м.

Тонкі доўгі вусік на каласах некаторых злакаў (ячменю, жыта, пшаніцы). Ячменныя асцюкі з пылам забіваліся яму за каўнер. Чорны. Салавейка ўдавіўся ячменным асцюком. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пато́нчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад патанчыць.

2. у знач. прым. Вытанчаны, тонкі. Самы лепшы і самы патончаны густ тут не знойдзе ніякай заганы. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

twiggy [ˈtwɪgi] adj.

1. то́нкі; сла́бы;

twiggy legs то́нкія но́гі

2. галіна́сты;

a twiggy growth кусто́вы па́раснік, за́раснік, кусто́ўе

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

reedy [ˈri:di] adj.

1. заро́слы трысняго́м/чаро́там; трысняго́вы

2. прані́злівы (пра голас, гук)

3. гі́бкі, гну́ткі; то́нкі (як трысцінка)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

refined [rɪˈfaɪnd] adj.

1. ачы́шчаны, рафінава́ны;

refined sugar цу́кар-рафіна́д

2. вы́танчаны; згра́бны, то́нкі; элега́нтны;

refined manners до́брае выхава́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

refinement [rɪˈfaɪnmənt] n.

1. вы́танчанасць, даліка́тнасць; згра́бнасць;

lack of refinement некульту́рнасць;

the refinement of taste то́нкі густ

2. удаскана́ленне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

жыгу́н Сухі, цякучы, вельмі тонкі пясок (Тал. Мядзв.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

шчадрэ́ц Тонкі пласт пяску сярод іншых парод (Гродз.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

даліка́тны, -ая, -ае.

1. Ветлівы, ласкавы ў абыходжанні з людзьмі.

Гэта спакойны, д. чалавек.

2. Які патрабуе асцярожных, тактоўных адносін (разм.).

Я да вас па далікатным пытанні.

3. Складаны, тонкі, выпеставаны.

Далікатныя рукі.

Чалавек далікатнага складу.

4. Кволы, мяккі, прыемны навобмацак.

Чаравікі з далікатнай скуры.

|| наз. даліка́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)