паслі́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Змачыць слінай. Паслініць карандаш. □ Пальцы паслініўшы, бабка скубе зноў кудзелю. Скача па току настырнае верацяно. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гальванатэ́хніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Раздзел прыкладной электрахіміі, які займаецца пытаннямі асаджэння металу з раствору яго солей пад уздзеяннем электрычнага току.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дарсанваліза́цыя, ‑і, ж.

Метад электратэрапіі; прымяненне імпульснага току высокай частаты малой сілы і высокага напружання для лячэння неўрозаў, мясцовых парушэнняў жыўлення тканак.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пульса́тар, ‑а, м.

Спец.

1. Прыбор, які стварае раўнамерныя імпульсы электрычнага току.

2. Прыбор, машына, якія працуюць з раўнамернымі штуршкамі і перапынкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БАРЭ́ТЭР

(англ. barretter),

цеплавая прылада для падтрымання пастаянства сілы току ў ланцугу. Складаецца з запоўненага вадародам шклянога балона, унутры якога знаходзіцца метал. дроцік. Цеплавы рэжым барэтэра выбраны так, што пры павольных зменах напружання на канцах дроціка сіла току ў ім у пэўных межах застаецца пастаяннай. Выкарыстоўваецца ў радыёэлектроннай апаратуры.

т. 2, с. 337

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рэзі́стар, ‑а, м.

Элемент электрычнага ланцуга, які прызначаны для абмежавання току ў ім і выкарыстоўваецца для стварэння рэжыму работы радыёлямпы, транзістарнага прыёмніка і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Частата 8/389; 11/210

- » - пераменнага току 8/384

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

БУ́ФЕРНАЯ БАТАРЭ́Я,

акумулятарная батарэя, што ўключаецца ў ланцуг паралельна інш. крыніцы (генератар, выпрамляльнік) пастаяннага току для супольнага сілкавання нагрузкі (у т. л. як рэзервовая крыніца). Прызначана для кампенсацыі змен напружання і сілы току асн. крыніцы сілкавання ў час найб. нагрузак і перапынкаў у рабоце. Выкарыстоўваецца на аўта- і чыг. транспарце, сістэмах сувязі і інш.

т. 3, с. 362

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

право́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. правесці (у 3, 9 знач.).

2. Сетка правадоў для падачы электрычнага току.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зніжа́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Прызначаны для паніжэння напружання току. Зніжальная падстанцыя.

2. Звязаны з утварэннем назоўнікаў і прыметнікаў, якія маюць адценне пагарды, знявагі. Зніжальны суфікс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)