пералі́к м
1. (дзеянне) Áufzählung f -;
2. (спіс) Verzéichnis n -ses, -se, Regíster n -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
рэ́йтынг м Rating [´re:tıŋ] n -s, -s; Schätzung f -, -en;
спіс рэ́йтынгаў Ranking [´rɛnkıŋ] n -s, -s
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Пералі́к ’памылка пры падліку ў бок павелічэння сумы’ (Нас.), ’перападлік’ (ТСБМ, Бяльк.), пірялі́чка ’праверка ліку’ (Бяльк.). Укр. пере́лік ’спіс; справаздача’; рус. (паўд., зах.) перели́ка ’перападлік, праверка наяўнасці’ (Даль). Да пера- і лічы́ць (гл.), у значэнні ’падлік, пералік, праверка наяўнасці’, хутчэй за ўсё, калька з рус. пересчёт ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ranking1 [ˈræŋkɪŋ] n. размяшчэ́нне, расстано́ўка па ранжы́ру (у парадку значнасці, важнасці)
2. the rankings pl. sport спіс ле́пшых іграко́ў
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
enrol [ɪnˈrəʊl] v. (in) запі́сваць; запі́свацца; уключа́ць у спіс; рэгістрава́ць; рэгістрава́цца; прыма́ць (у навучальную ўстанову, на курсы і да т.п.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Éinfügung
f -
1) устаўле́нне, укла́дванне, прыла́джванне
2) уключэ́нне (у спіс)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Wörterverzeichnis
n -ses, -se паказа́льнік, і́ндэкс
2) спіс слоў, сло́ўнік
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
катало́г
(лац. catalogus, ад гр. katalogos = спіс, пералік)
спіс якіх-н. прадметаў (кніг/ карцін, музейных экспанатаў, тавараў і інш.), складзены ў пэўным парадку (напр. алфавітны к., бібліятэчны к.).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
рэе́стр, ‑а, м.
Пералік, спіс. Ёсель хоць і быў непісьменны, але вёў строгі рэестр імянін і ўсякіх сямейных свят у Панямоні. Колас. // Кніга для запісу спраў і дакументаў. Трэба дакументы сістэматызаваць, парабіць ім рэестры, каб было добра відаць, што адкуль і куды ідзе. Скрыган.
[Ад лац. registrum.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запіса́ць, -пішу́, -пі́шаш, -пі́ша; -пішы́; -пі́саны; зак.
1. што. Адзначыць пісьмова для памяці.
З. лекцыю.
2. каго-што. Нанесці (голас, музыку і пад.) на плёнку з дапамогай спецыяльнага апарата.
З. на плёнку песню.
3. каго (што). Унесці ў спіс, уключыць у склад чаго-н.
З. на прыём.
|| незак. запі́сваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. запі́сванне, -я, н. (да 1 і 2 знач.) і за́піс, -у, м. Магнітафонны запіс.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)