Spórtwelt

f - спартыўная грама́дскасць, спартсме́ны

das Néueste aus der ~ — наві́ны спо́рту

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

лякро́с

(фр. la crosse = клюшка)

спартыўная камандная канадская гульня з мячом і ракеткай-клюшкай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ВЕЛАБО́Л

[ад вела(сіпед) + англ. ball мяч],

спартыўная камандная гульня з мячом на веласіпедах. Гуляюць 2 каманды па 2 чал. Мэта — накіраваць мяч у вароты процілеглай каманды коламі веласіпеда, галавой або тулавам. Гуляюць на адкрытых і закрытых пляцоўках. Найб. пашыраны ў Чэхіі, Славакіі, Германіі.

т. 4, с. 64

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

гарадо́к ​1, ‑дка, м.

1. Памянш.-ласк. да горад (у 1 знач.); невялікі горад. Шыбамі аконнымі здалёк зіхацеў маленькі гарадок. А. Вольскі.

2. Група жыллёвых або службовых будынкаў, аб’яднаных адным прызначэннем. Ваенны гарадок. Клінічны гарадок. // Спецыяльна абсталяваная спартыўная пляцоўка. Гімнастычны гарадок.

гарадо́к ​2,

гл. гарадкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гі́ра, ‑ы, ж.

1. Металічны груз пэўнай вагі, які служыць мерай масы (вагі) пры ўзважванні прадметаў. Пудовая гіра. // Спартыўная прылада для гімнастычных практыкаванняў у цяжкай атлетыцы. Практыкаванне з гірамі і штангай.

2. Вісячы груз, які прыводзіць у рух механізм або з’яўляецца процівагай. Гіра насценнага гадзінніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

футбо́л, ‑а, м.

Спартыўная камандная гульня, у якой кожная з каманд ударамі ног (ці галавы) імкнецца забіць мяч у вароты праціўніка. Яны бягуць з ракеткамі на карты, Гуляюць у футбол і пішуць вершы. Грахоўскі. Люблю я ў футболе юнацкую сілу, Дакладнасць удараў, атак прыгажосць. Панчанка.

[Англ. foot — нага і ball — мяч.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

engagement [ɪnˈgeɪdʒmənt] n.

1. спатка́нне, сустрэ́ча; дамо́ўленасць (аб сустрэчы);

a sporting engagement спарты́ўная сустрэ́ча

2. абавяза́цельства

3. зару́чыны;

an engagement ring заруча́льны пярсцёнак

4. mil. бо́йка, суты́чка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ка́ртынг

(англ. carting)

спартыўная гонка на аўтамабілях тыпу карт, а таксама пляц для такіх гонак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

крыке́т

(англ. cricket)

спартыўная камандная гульня з драўляным мячом і бітамі на прамавугольным травяным полі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гі́чка ​1, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Абл. Верхняя частка завязанага мяшка, торбы. Ігнаціха трымалася рукамі за гічку мяшка. Капыловіч.

гі́чка ​2, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Вузкая і доўгая спартыўная шлюпка з нізкімі бартамі. У гічцы — дужыя грабцы. Лужанін.

[Англ. gig.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)