пераўтвары́ць, ‑твару, ‑творыш, ‑творыць; зак., што.

Змяніць што‑н. карэнным чынам; перабудаваць. Пераўтварыць свет. Пераўтварыць прыроду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няпра́ўда, -ы, ДМ -дзе, ж.

1. Тое, што знаходзіцца ў супярэчнасці з праўдай; хлусня.

Няпраўдай свет пройдзеш, ды назад не вернешся (прыказка).

2. Ашуканства, падман.

Многа пабачыў на вяку ашуканства і няпраўды.

3. у знач. вык. Не адпавядае сапраўднасці.

Н., што ён памяняў месца працы. — Ён твой сябар? — Н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сусве́т, -у, М -све́це, м.

1. (С вялікае). Увесь свет, бясконцы ў часе і прасторы, разнастайны па формах, якія прымае матэрыя ў працэсе свайго развіцця.

Разгадаць тайны Сусвету.

2. Зямны шар, Зямля з усім, што існуе на ёй.

Аб’ехаць увесь с.

|| прым. сусве́тны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Сусветная прастора.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Únterwelt

f -

1) пе́кла, апраме́тная

2) дно, крыміна́льны [злачы́нны] свет

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

flux [flʌks] n.

1. няспы́нны рух; змяне́нне;

The world is in a flux. Свет пастаянна змяняецца.

2. пато́к, плынь

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

trumpet​2 [ˈtrʌmpɪt] v.

1. граць на трубе́; трубі́ць

2. раўці́ (пра слана)

3. апавяшча́ць; трубі́ць на ўвесь свет

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

анты́чнасць, ‑і, ж.

1. Свет старажытных грэкаў і рымлян, іх культура.

2. Уласцівасць антычнага (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пераста́віцца ’памерці’ (Нас.). Адаптаванае запазычанне з рус. преставиться ’тс’, што са ст.-слав. прістлвитн сл ’тс’, якое калькуе грэч. μετατίνεσναι ’быць перамешчаным’ (у іншы свет), параўн. ставіць (Фасмер, 3, 361).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

яку́дза

(яп. jakudza)

мафія, арганізаваны злачынны свет у Японіі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

заве́т, ‑у, М ‑веце, м.

Тое, што і запавет. Па планеце пройдзем бурай, Марксаў помнячы завет, — Свет стары ўшчэнт разбурым І збудуем новы свет. Крапіва. Гады ішлі, з гадамі мы раслі, Выконваючы Леніна заветы. Кляшторны.

•••

Новы завет — хрысціянскія кнігі бібліі.

Стары завет — старажытная, дахрысціянская частка бібліі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)