віры́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ры́цца; незак.

1. Круціцца, утвараць віры (пра ваду).

Вада вірылася вакол вярбы.

2. перан. Паяўляцца ў вялікай колькасці, бесперапыннай чарадой.

Думкі вірацца ў галаве.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уціхамі́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца; зак.

1. Супакоіцца, суняцца; аслабець (пра сілу праяўлення чаго-н.).

Крыкун уціхамірыўся.

Мора ўціхамірылася.

2. Стаць паслухмяным, пакорным, утаймавацца.

Раз’юшаны звер уціхамірыўся.

|| незак. уціхамі́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

grub​2 [grʌb] v. (around, about) выко́пваць; капа́цца, ры́цца;

Pigs were grubbing (about) among the trees. Свінні рыліся пад дрэвамі.

grub out [ˌgrʌbˈaʊt] phr. v. =

grub upgrub up [ˌgrʌbˈʌp] phr. v. выко́пваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дагаспада́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Разм. Гаспадарачы, дайсці да непажаданых вынікаў, давесці гаспадарку да заняпаду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gmerać

незак.

1. капацца, рыцца; перабіраць;

2. корпацца, кешкацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нахму́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца; зак.

1. Стаць хмурым, панурым.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Зрабіцца пахмурным, змрочным, цёмным (аб прадметах і з’явах прыроды).

Неба нахмурылася.

|| незак. нахму́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

віхры́цца, ‑рыцца; незак.

Узнімацца, кружыцца віхрам. Віхрыцца пясок. □ Сняжынкі ляцелі, кружыліся перад машынай, віхрыліся збоку. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растранжы́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Разм.

1. Пачаць многа транжырыць.

2. Легкадумна растраціць усе свае грошы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшчо́дрыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Выявіць шчодрасць; нечакана стаць шчодрым. — Вазьмі [гармонік]. Назусім, — расшчодрыўся.. [Франц]. — Паспрабуй сыграць. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаўзгарэ́цца, ‑рыцца; зак.

Спец. Загарэцца самаадвольна ў выніку ўзмоцненага акіслення, выкліканага прытокам паветра або хімічнай рэакцыяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)