Verbum

але́й, -ю, м.

Тлушч з насення раслін.

Сланечнікавы а.

Какосавы а.

Канапляны а.

|| прым. але́йны, -ая, -ае; наз. але́йнасць, -і, ж.

амбро́зія, -і, ж.

1. У грэчаскай міфалогіі: ежа багоў, якая падтрымлівала вечную маладосць і прыгажосць.

2. Род травяністых раслін сямейства складанакветных.

апыле́нне, -я, н.

1. гл. апыліць.

2. Перанос пылку кветкі з тычынак на рыльца песціка для апладнення.

А. раслін.

Штучнае а.

садо́ўніцтва, -а, н.

1. Занятак садоўніка, майстэрства даглядаць сад.

2. Развядзенне садовых раслін як гадіна сельскай гаспадаркі.

|| прым. садо́ўніцкі, -ая, -ае.

складанакве́тныя, -ых, адз. -ае, -ага, н. (спец.).

Сямейства двухдольных травяністых раслін з дробнымі кветкамі, сабранымі ў суквецце, падобнае на адну кветку.

трылі́снік, -у, м.

Назва некаторых раслін з трайчастымі лістамі, а таксама відарыс такіх лісцяў на розных эмблемах.

|| прым. трылі́снікавы, -ая, -ае.

ураджа́й, -ю, мн. -і, -яў, м.

1. Колькасць збожжа, пладоў, раслін, якая ўрадзілася, вырасла.

Сабраць у.

Добры ў. садавіны.

2. Вялікая колькасць збожжа, пладоў, раслін, якая ўрадзілася.

Калі добра ўзарэш, то і ў. збярэш (прыказка). На дзяўчат у. (перан.: вельмі многа; жарт.).

|| прым. ураджа́йны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Ураджайныя гатункі пшаніцы.

раса́, -ы́, мн. ро́сы, рос, ж.

Атмасферная вільгаць, якая пры паніжэнні тэмпературы асядае дробнымі вадзянымі кроплямі на паверхні раслін і розных наземных прадметаў у цёплую пару года.

Ранішняя р.

○

Мучністая раса — хвароба раслін, пры якой на раслінах утвараецца налёт, падобны на муку.

|| прым. рася́ны, -ая, -ае, расяны́, -а́я, -о́е і ро́сны, -ая, -ае.

гваздзіко́вы, -ая, -ае.

1. гл. гваздзік.

2. у знач. наз. гваздзіко́выя, -ых. Сямейства двухдольных раслін, да якіх адносіцца гваздзік, кукаль і інш.

арэ́шнік, -у, м.

Кусты з ядомымі пладамі-арэхамі, а таксама зараснік такіх раслін; ляшчыннік.

Разросся а. на паляне.

|| прым. арэ́шнікавы, -ая, -ае.