тачы́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. Інструмент для вастрэння нажоў, брытваў і пад.

2. Прыстасаванне для завострывання алоўкаў (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

замыка́льнік, ‑а, м.

Спец. Прыстасаванне, якое ўтварае замыканне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Прыстасаванне для адсоўвання. Адсоўныя дзверы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маро́жаніца, ‑ы, ж.

Прыстасаванне, машына для прыгатавання марожанага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паглы́бнік, ‑а, м.

Спец. Прыстасаванне для паглыблення ворыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падве́с, ‑а, м.

Прыстасаванне для падвешвання чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плаві́льнік, ‑а, м.

Спец. Прыстасаванне для плаўкі металаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размыка́льнік, ‑а, м.

Прыстасаванне для размыкання электрычнага ланцуга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разрыхля́льнік, ‑а, м.

Прыстасаванне для разрыхлення чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увільгатня́льнік, ‑а, м.

Прыбор, прыстасаванне для ўвільгатнення паветра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)