скаардынава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.
Узгодніць, прывесці ў адпаведнасць (дзеянні, учынкі і пад.). Скаардынаваць дзеянні партызан і войск.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ураўнава́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак.
1. што. Зрабіць аднолькавым па вазе, прывесці ў раўнавагу.
2. перан.; што. Дабіцца раўнавагі, поўнай адпаведнасці ў чым‑н. Ураўнаважыць сілы праціўнікаў.
3. перан.; каго-што. Прывесці ў роўны, спакойны стан; супакоіць. Гутарка ўраўнаважыла ўсхваляванага хлапца. □ Хвілін праз колькі Візэнер ураўнаважыў свой душэўны стан. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
усхвалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак.
1. і што. Прывесці ў рух паверхню чаго‑н.; выклікаць хвалі. Шторм усхваляваў возера. Вецер усхваляваў жыта.
2. каго. Прывесці ў стан хвалявання, непакою; устрывожыць. Расказ хлопчыка да слёз ўсхваляваў Марыну Мікалаеўну. Кавалёў. Шырокім шляхам прыляцела ў вёску чуткі аб рэвалюцыі. Яна ўсхвалявала людзей. Краўчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
замілава́ць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак., каго.
Прывесці ў замілаванне; расчуліць. [Паэта] можа замілаваць бурштынавая кропля мёду на замурзаным твары хлопчыка. Бярозкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кандыцыяні́раваць, ‑руш, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.
Прывесці (прыводзіць) у адпаведнасць з пэўнымі нормамі, патрабаваннямі. Кандыцыяніраваць збожжа. Кандыцыяніраваць паветра.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раззнаёміць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., каго.
Разм.
1. Прывесці да зрыву знаёмства з кім‑н.
2. Перазнаёміць з усімі, многімі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прагнаі́ць, ‑наю, ‑ноіш, ‑ноіць; зак., што.
1. Прывесці ў стан гніення; дапусціць развіццё гнілі ў чым‑н.
2. Гнаіць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абхарашы́цца, ‑рашуся, ‑рошышся, ‑рошыцца; зак.
Агледзецца, прывесці сябе ў належны парадак. Якуш пазаціраў сляды, абхарашыўся сам і глыбей закапаўся ў сена. Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
навадзі́ць, ‑ваджу, ‑водзіш, ‑водзіць; пр. навадзіў, ‑дзіла; зак., каго.
1. Прывесці многа каго‑н. куды‑н.
2. Павадзіць каго‑н. доўгі час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наркатызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго і без дап.
Спец. Прывесці (прыводзіць) у стан наркозу (у 1 знач.). Наркатызаваць хворага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)