размякчы́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; размя́кчаны; зак.

1. што. Зрабіць мяккім.

Р. воск.

2. перан., каго-што. Прывесці ў стан душэўнай мяккасці.

Р. сэрца ласкай.

|| незак. размякча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. размякчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скаардынава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Узгодніць, прывесці ў адпаведнасць (дзеянні, учынкі і пад.). Скаардынаваць дзеянні партызан і войск.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ураўнава́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак.

1. што. Зрабіць аднолькавым па вазе, прывесці ў раўнавагу.

2. перан.; што. Дабіцца раўнавагі, поўнай адпаведнасці ў чым‑н. Ураўнаважыць сілы праціўнікаў.

3. перан.; каго-што. Прывесці ў роўны, спакойны стан; супакоіць. Гутарка ўраўнаважыла ўсхваляванага хлапца. □ Хвілін праз колькі Візэнер ураўнаважыў свой душэўны стан. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усхвалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак.

1. і што. Прывесці ў рух паверхню чаго‑н.; выклікаць хвалі. Шторм усхваляваў возера. Вецер усхваляваў жыта.

2. каго. Прывесці ў стан хвалявання, непакою; устрывожыць. Расказ хлопчыка да слёз ўсхваляваў Марыну Мікалаеўну. Кавалёў. Шырокім шляхам прыляцела ў вёску чуткі аб рэвалюцыі. Яна ўсхвалявала людзей. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кандыцыяні́раваць, ‑руш, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Прывесці (прыводзіць) у адпаведнасць з пэўнымі нормамі, патрабаваннямі. Кандыцыяніраваць збожжа. Кандыцыяніраваць паветра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замілава́ць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак., каго.

Прывесці ў замілаванне; расчуліць. [Паэта] можа замілаваць бурштынавая кропля мёду на замурзаным твары хлопчыка. Бярозкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раззнаёміць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., каго.

Разм.

1. Прывесці да зрыву знаёмства з кім‑н.

2. Перазнаёміць з усімі, многімі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагнаі́ць, ‑наю, ‑ноіш, ‑ноіць; зак., што.

1. Прывесці ў стан гніення; дапусціць развіццё гнілі ў чым‑н.

2. Гнаіць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навадзі́ць, ‑ваджу, ‑водзіш, ‑водзіць; пр. навадзіў, ‑дзіла; зак., каго.

1. Прывесці многа каго‑н. куды‑н.

2. Павадзіць каго‑н. доўгі час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наркатызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго і без дап.

Спец. Прывесці (прыводзіць) у стан наркозу (у 1 знач.). Наркатызаваць хворага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)