communication [kəˌmju:nɪˈkeɪʃn] n.

1. су́вязь, камуніка́цыя

2. pl. communications сро́дкі су́вязі, сістэ́мы перада́чы інфарма́цыі

3. fml паведамле́нне

4. comput камуніка́цыя, абме́н інфарма́цыяй

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hi-fi ​2 [ˈhaɪfaɪ] adj.

1. высакая́касны (пра гуказапіс)

2. які́ дае вялі́кую дакла́днасць перада́чы гу́ку (пра магнітафон, прайгравальнік і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

радыётэа́тр, ‑а, м.

1. Калектыў, які ажыццяўляе пастаноўку і выкананне спектакляў для перадачы па радыё.

2. Адна з форм радыёвяшчання паводле драматургічных твораў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трансля́тар, ‑а, м.

Спец. Прамежкавае ўстройства для ўзмацнення, пераўтварэння і перадачы электрасігналаў сувязі, якія нясуць розную інфармацыю (гук, відарыс і пад.). Аўтаматычны транслятар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяздро́тавы, ‑ая, ‑ае.

Работа якога ажыццяўляецца без выкарыстання дротавых прыстасаванняў (для прыёму і перадачы гукаў, сігналаў і пад.). Бяздротавая сувязь. Бяздротавы тэлеграф. Бяздротавы тэлефон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трубаправо́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Сістэма злучаных паміж сабой труб, прызначаная для перадачы на адлегласць вадкасці, газаў, пары і пад. Газавы трубаправод. Нафтавы трубаправод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрасе́тка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Сукупнасць правадоў і збудаванняў, якія служаць для перадачы электраэнергіі ад месца вырабу да месц спажывання. Электрасетка завода. Высакавольтная электрасетка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлефо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Прыстасаванне для перадачы і прыёму гуку на адлегласці пры дапамозе электрычнай энергіі.

Гаварыць па тэлефоне.

2. Апарат для размовы такім спосабам.

Аддаць т. у рамонт.

3. Нумар такога апарата.

Запісаць т. знаёмых.

|| прым. тэлефо́нны, -ая, -ае.

Тэлефонная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Вылучэ́нец (БРС). Да вылучыць (гл. лучыць). Неалагізм, які ўзнік у 20‑х гадах для перадачы рус. выдвиженец (Гіст. мовы, 2, 258).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перада́тачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які прызначаны, служыць для перадачы (у 1 знач.). Перадатачны вал. Перадатачныя лініі.

2. Які пацвярджае перадачу чаго‑н. каму‑н. Перадатачны акт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)