broadcasting [ˈbrɔ:dkɑ:stɪŋ] n. радыёвяшча́нне, трансля́цыя, перада́ча;

the British Broadcasting Corporation Брыта́нская радыёвяшча́льная карпара́цыя, Бі-Бі-Сі́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

commercial​1 [kəˈmɜ:ʃl] n.

1. рэкла́ма і аб’я́вы (па радыё і тэлебачанні)

2. рэкла́мная, камерцы́йная перада́ча

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

радыётрансля́цыя

(ад лац. radio = выпраменьваю + translatio = перадача)

перадача радыёпраграм з дапамогай правадной лініі сувязі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Маста́цтва ’творчая перадача рэчаіснасці ў мастацкіх вобразах’, ’дасканалае ўменне, майстэрства ў якой-небудзь справе, рабоце’ (ТСБМ). Да маста́к (гл.). Утворана як дзіва́к — дзіва́цтва.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

трансфе́рт, ‑у, М ‑рце, м.

1. Перавод замежнай валюты або золата з адной краіны ў другую.

2. Перадача права ўладання імяннымі каштоўнымі паперамі (акцыямі) адной асобы другой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлеперада́ча, ‑ы, ж.

1. Перадача якіх‑н. відарысаў пры дапамозе тэлебачання. Тэлеперадача са студыі.

2. Тое, што перадаецца па тэлебачанні, з тэлевізійнага цэнтра. Глядзець тэлеперадачу. Праграма тэлеперадач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электраперада́ча, ‑ы, ж.

1. Перадача электрычнай энергіі на адлегласць.

2. Комплекс спецыяльных устройстваў для такой перадачы. Гай па памяці назваў некалькі прозвішчаў рабочых з лініі электраперадачы. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

транскры́пцыя, -і, ж. (спец.).

1. Дакладная перадача на пісьме ўсіх асаблівасцей жывой гаворкі літарамі алфавіта і некаторымі спецыяльнымі знакамі.

Фанетычная т.

2. Пераклад музычнага твора, напісанага для аднаго музычнага інструмента або голасу, для выканання другім інструментам або голасам.

|| прым. транскрыпцы́йны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэлеба́чанне, -я, н.

1. Перадача і прыём на экран відарысаў рухомых і нерухомых аб’ектаў на адлегласці сродкамі электра- і радыёсувязі.

Вяшчальнае т.

Лічбавае т.

2. Галіна радыётэхнікі, якая даследуе і распрацоўвае тэхнічныя спосабы перадачы відарысаў на адлегласць.

3. Установа, якая ажыццяўляе вяшчальныя перадачы.

Супрацоўнік тэлебачання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

cogwheel

[ˈkɑ:ghwi:l]

n., Tech.

зубча́стае ко́ла; шасьцярня́ f., зубча́стая перада́ча

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)