вы́тынкаваць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Пакрыць тынкам, атынкаваць. Вытынкаваць сцены хаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зарэтушава́ць, ‑шую, ‑шуеш, ‑шуе; зак., што.

Пакрыць рэтушшу; падправіць (відарыс) шляхам рэтушоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заслядзі́ць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Пакрыць слядамі; запэцкаць, затаптаць. Заслядзіць падлогу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашчабяні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Спец. Пакрыць, засыпаць шчэбенем. Зашчабянінь дарогу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наво́хрыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Спец. Пакрыць, пафарбаваць вохрай. Навохрыць падлогу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарумя́ніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Нацерці, пакрыць сабе твар румянамі. Жанчына нарумянілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папу́дрыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.

Пакрыць, пасылаць пудрай. Папудрыць шчокі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагумава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак., што.

Насыціць, пакрыць гумавай сумессю. Прагумаваць тканіну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навярну́ць

1. (пакрыць) bedécken vt, zúdecken vt;

2. гл наваліць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зафарбава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; зак., што.

Пакрыць, замазаць фарбай.

З. пляму.

|| незак. зафарбо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. зафарбо́ўванне, -я, н. і зафарбо́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)