адкармі́ць, ‑кармлю, ‑корміш, ‑корміць; зак., каго.

Тое, што і выкарміць (у 2 знач.). Адкарміць свіней. // Добрай ежай, кормам паправіць; аздаравіць. Я тады быў малы і бачыў, як гаспадар стараецца гэтага каня адкарміць і падняць на ногі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усцягну́ць, -ягну́, -я́гнеш, -я́гне; -ягні́; -я́гнуты; зак.

1. каго-што. Цягнучы, падняць наверх або з цяжкасцю ўнесці, узвезці на што-н. высокае.

У. мех на вышкі.

2. што. Надзець, апрануць з цяжкасцю або накрыцца чым-н., нацягнуць на сябе што-н. (разм.).

Ледзь ужо ўсцягнула гэту сукенку.

У. ватовую коўдру.

|| незак. усця́гваць, -аю, -аеш, -ае і усцяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вздёрнуть сов.

1. разг. (поднять вверх) падня́ць, узня́ць; (о голове — ещё) задра́ць;

2. (повесить) прост. паве́сіць;

◊

вздёрнуть нос задра́ць нос;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

флаг в разн. знач. сцяг, род. сця́га м.;

госуда́рственный флаг дзяржа́ўны сцяг;

подня́ть флаг падня́ць сцяг;

укра́сить фла́гами упрыго́жыць сцяга́мі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Láufmasche

f -, -n во́чка, яко́е спусці́лася (у панчохах)

~n áufnehmen* — падня́ць [сабра́ць] во́чкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áufschauen

vi (па)глядзе́ць уве́рх

von séinem Buch ~ — падня́ць во́чы ад кні́гі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zétergeschrei

n -(e)s, -e ля́мант, крык

ein ~ ánstimmen — падня́ць (страшэ́нны) ля́мант [крык]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

узвы́сіць, ‑вышу, ‑высіш, ‑высіць; зак., каго-што.

1. Паэт. Узняць увысь, увышыню; падняць вышэй навакольнага. Праз дзесяць дзён будынак школы На голым дзікім пустыры З граніту ўзвысяць навасёлы. Астрэйка.

2. Надаць каму‑, чаму‑н. больш высокае грамадскае становішча або значэнне. Узвысіць па службе. // перан. Падняць чый‑н. аўтарытэт. Мне хацелася зрабіць нешта асаблівае, выключнае, што ўзвысіла б мяне ў вачах дзяўчыны, дазволіла стаць упоравень з ёй. Навуменка.

3. Павысіць, зрабіць больш моцным (пра голас). — Гаворыш абы-што! — узвысіў голас і Станкевіч. Арабей.

4. Павялічыць, павысіць (цану і пад.). Узвысіць цэны на прамысловыя тавары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цаліна́ ж. Néuland n -(e)s;

падня́ць цаліну Néuland úrbar máchen [erschlíeßen*];

падня́тая цаліна́ Néubruch m -(e)s, -brüche

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

груз (род. гру́зу) м., в разн. знач. груз;

падня́ць г. — подня́ть груз;

кашто́ўны г. — це́нный груз;

◊ ляжа́ць мёртвым ~зам — лежа́ть мёртвым гру́зом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)