folk music

наро́дная музы́ка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

у́стный ву́сны;

у́стная слове́сность ву́сная наро́дная тво́рчасць, фалькло́р.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наро́дны, -ая, -ае.

1. гл. народ.

2. Які належыць усяму народу, дзяржаўны.

Народная гаспадарка

3. Цесна звязаны з народам, уласцівы духу народа, яго культуры, светапогляду.

Народная паэзія.

4. У складзе некаторых назваў устаноў, арганізацый, пасад.

Н. суд.

Н. кантроль.

5. У складзе ганаровых званняў якія надаюцца дзеячам культуры.

Н. паэт. Н. мастак.

|| наз. наро́днасць, -і, ж. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дружи́на в разн. знач. дружы́на, -ны ж.;

пионе́рская дружи́на піяне́рская дружы́на;

наро́дная дружи́на наро́дная дружы́на;

кня́жеская дружи́на кня́жацкая дружы́на;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

folk​2 [fəʊk] adj. наро́дны;

folk music/a folk song наро́дная му́зыка/пе́сня

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тво́рчасць, -і, ж.

Дзейнасць чалавека, накіраваная на стварэнне якасна новых культурных, духоўных і матэрыяльных каштоўнасцей.

Т.

Купалы.

Народная т.

|| прым. тво́рчы, -ая, -ае.

Творчая праца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

му́драсць, -і, ж.

1. гл. мудры.

2. Глыбокі розум, заснаваны на жыццёвым вопыце.

Народная м.

○

Зуб мудрасці — трэці вялікі карэнны зуб, які вырастае пасля дваццаці гадоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карманьёла, ‑ы, ж.

Французская народная рэвалюцыйная песня-танец.

[Фр. carmagnole.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фалькло́р

(англ. folklore)

вусная народная творчасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гарэ́лкі, -лак.

Народная гульня, удзельнікі якой стаяць парамі, а той, хто «гарыць», стаіць наперадзе і па сігнале ловіць аднаго з першай пары, якая разбягаецца ў розныя бакі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)