niepogoda

ж. непагода, непагадзь; дажджлівае (пахмурнае) надвор’е, пляга

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dżdżysty

dżdżyst|y

дажджлівы;

pogoda ~a — дажджлівае надвор’е

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нако́лькі, прысл.

1. У якой ступені, меры.

Буду працаваць, н. хопіць здароўя.

2. Ужыв. як злучальнае слова:

а) у даданых дапаўняльных сказах.

Усё залежыць ад таго, н. пісьменнік можа выкарыстаць свой творчы патэнцыял.

б) у даданых дзейнікавых сказах.

Дзіўна, н. дажджлівае надвор’е адпавядала яго настрою.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дзянні́к, дзенніка, м.

Накрытая загарадка, дзе трымаюць жывёлу ўдзень і ў добрае надвор’е. Шкадавалі карову, якая зусім нядаўна ляжала на дзённіку і ціхенька рыкала. Лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіро́ка, нескл., м.

Сухі гарачы паўднёвы або паўднёва-ўсходні вецер у Міжземнаморскім басейне. Хутка надвор’е пачало псавацца, моцны сухі сірока загнаў нас на карму. Рамановіч.

[Іт. sirocco.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кула́жыцца ’станавіцца пахмурным (пра надвор’е)’ (Нас., Юрч.). Параўн. кулагацца (гл.). Гл. кулага.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Наплагу́ніць ’паналіваць’ (карэл., Сцяшк. Сл.). Няясна, магчыма, звязана з пляга ’дрэннае надвор’е’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ме́сцамі прысл stllenweise; an inigen Stllen; strchweise, gebetsweise (пра надвор’е)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

sultry [ˈsʌltri] adj. спяко́тны, ду́шны, гара́чы, па́рны (пра надвор’е);

a sultry smile зва́блівая ўсме́шка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

horrible [ˈhɒrəbl] adj. жахлі́вы, жу́дасны;

horrible weather жахлі́вае надво́р’е;

a horrible nightmare жу́дасны кашма́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)