possibly

[ˈpɑ:səbli]

adv.

1) магчы́ма; наагу́л

I cannot possibly go — Я наагу́л не магу́ ісьці́

2) мо́жа

Possibly you are right — Мо́жа вы ма́еце ра́цыю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

спосо́бный

1. (даровитый) здо́льны, зда́тны;

2. (могущий) здо́льны, які́ (што) мо́жа;

челове́к, спосо́бный на са́мое лу́чшее чалаве́к, здо́льны на са́мае ле́пшае;

столо́вая спосо́бна пропусти́ть до ты́сячи челове́к в день стало́вая мо́жа прапусці́ць да ты́сячы чалаве́к у дзень.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

маўр м., ист. мавр;

◊ м. зрабі́ў сваю́ спра́ву, м. мо́жа ісці́ — мавр сде́лал своё де́ло, мавр мо́жет уйти́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

unaided [ʌnˈeɪdɪd] adj. які́ не ма́е дапамо́гі;

He can now walk unaided. Ён цяпер можа хадзіць без дапамогі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

justifiable

[,dʒʌstɪˈfaɪəbəl]

adj.

апраўда́ны; яко́га мо́жна апраўда́ць, які́ мо́жа быць апраўда́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

repayable

[rɪˈpeɪəbəl]

adj.

які́ мо́жа быць або́ які́ му́сіць быць спла́чаны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

няўва́жлівы, -ая, -ае.

1. Рассеяны, без дастатковай увагі.

Н. слухач.

2. Які не праяўляе ўвагі да каго-, чаго-н.; няветлівы.

Н. да сям’і.

3. Такі, што не можа быць прыняты да ўвагі.

Няўважлівыя прычыны.

|| наз. няўва́жлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ко́зыр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Карта той масці, якая лічыцца старшай у гульні.

2. перан. Тое, што можа даць перавагу ў чым-н.

Выбіць усе козыры.

◊

Хадзіць козырам (разм.) — паводзіць сябе ганарліва.

|| прым. казы́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

замалы́, ‑ая, ‑ое.

Разм. Надта малы; меншы, чым трэба. Можа, птахам корму не хапала? Можа, ў іх быў выган замалы? Арочка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павуча́льны

1. (які можа быць прыкладам) léhrhaft; schúlmeisterhaft (непахв);

2. (які ўтрымлівае павучанне) léhrreich, beléhrend; áufschlussreich; wíssenswert

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)