магналі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Будаўнічы матэрыял — вогнеўстойлівая маса з сумесі магнезіяльнага цэменту, драўняных апілак, азбеставых валокнаў і інш. напаўняльнікаў і фарбавальных рэчываў.

[Ад лац. magnesia — магнезія і грэч. líthos — камепь.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мязга́, ‑і, ж.

1. Мяккая частка дрэва паміж карой і драўнінай.

2. Маса, якая ўтвараецца пасля таўчэння, расцірання чаго‑н.; жамерыны. Бульбяная мязга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

друз, ‑у, м.

Маса з бітага камення, цэглы, шкла і пад. Цагляны друз. □ Дззз — жаласна зазвінела аконнае шкло і раптам сыпанулася звонкім друзам. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

макулату́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да макулатуры (у 1 знач.). Макулатурная маса.

2. перан. Які з’яўляецца макулатурай (у 2 знач.). Макулатурны твор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гутапе́рча, ‑ы, ж.

Пластычная маса, блізкая па сваіх уласцівасцях да каўчуку, якая атрымліваецца з зацвярдзелага соку некаторых трапічных раслін і скарыстоўваецца ў медыцыне і тэхніцы.

[Англ. guttapercha з малайск.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́ва​1

(іт. lava)

1) расплаўленая маса, якая вывяргаецца вулканам на паверхню зямлі;

2) перан. імклівая, нястрымная маса чаго-н., лавіна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ла́ва​II ж (мінеральная маса) Láva [-vɑ] f -, -ven;

ла́вай перан in éinem únaufhaltsamen Strom

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ме́сіва н (вадкая маса) Gemísch n -es; Másse f -, Schlamm m -(e)s (гразь)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

тваро́жны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да тварагу. Тварожная маса. // Прыгатаваны з тварагу. Тварожны пудынг. Тварожны сыр.

2. Звязаны з вырабам тварагу. Тварожны цэх малочнага завода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pulp​1 [pʌlp] n.

1. мя́каць; мязга́;

tomato pulp мя́каць памідо́ра

2. драўня́ная ма́са, цэлюло́за

♦

beat smb. to a pulp збіць каго́-н. да паўсме́рці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)