newlywed

[ˈnu:liwed]

n.

маладажо́н -а m.; малады́ -о́га m., малада́я f., pl. малады́я

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Бе́знік ’малады бярозавы лес’ (Яшкін). Гаплалогіяй з бярэзнік.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ю́нкер

(ням. Junker = малады дваранін)

1) выхаванец ваеннага вучылішча, якое рыхтавала афіцэраў у царскай Расіі;

2) памешчык у былой Прусіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

е́льнічак, ‑чку, м.

Памянш.-ласк. да ельнік; малады ельнік. Вышэй трошкі — ельнічак густы. Там добра і прысесці. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зарапартава́цца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; зак.

Разм. Нагаварыць лішняга, заблытацца ў сваіх довадах, разважаннях. — Вы, малады чалавек, зарапартаваліся. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Малоец ’паважаны малады чалавек, хлопец’ (КЭС, лаг.). Укр. молодець, рус. молодец, славен. mládec, серб.-харв. mladac ’тс’, ’жанаты малады мужчына’, mlaci ’маладыя (на вяселлі)’. Да прасл. mold‑ьcь. Аб мене ‑дз‑ > ‑й‑ гл. Карскі, 1, 351.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адра́зу, прысл.

1. Зараз жа, у той самы момант, неадкладна.

Набегаўшыся, сынок а. засынае.

2. Адначасова.

Людзі выйшлі а. з усіх хат.

3. Непасрэдна за чым-н.

А. за хатай малады сад.

4. За адзін раз, з першага разу.

Як усё зрабіць а.?

5. З самага пачатку.

Чалавек а. спадабаўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

prodigy [ˈprɒdədʒi] n.

1. незвыча́йна адо́раны малады́ чалаве́к;

a child/an infant prodigy вундэркі́нд;

a musical prodigy цудо́ўны музыка́нт

2. цуд, дзі́ва; чаро́ўнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

promising [ˈprɒmɪsɪŋ] adj. перспекты́ўны; шматабяца́ючы;

a promising young actor шматабяца́ючы малады́ акцёр;

The weather doesn’t look very promising. Надвор’е не абяцае нічога добрага.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аклі́кнуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.

Адазвацца, падаць голас. Смуглявы малады чалавек толькі ўсміхнуўся і аклікнуўся адным словам: — Здорава! Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)